ΕΠΙ ΤΗ ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ 2022 (Μήνυμα του Σεβ. Μητρ. Ιγνατίου)

 

ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ

ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ ΚΑΙ ΑΛΜΥΡΟΥ κ.κ. ΙΓΝΑΤΙΟΥ,

ΕΠΙ ΤΗ ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ 2022

 

            Αγαπητοί μου πατέρες και αδελφοί, παιδιά μου εν Κυρίω αγαπημένα. Γιορτή της Παναγιάς μας σήμερα. Και εμείς, συναγμένοι όλοι επί τω αυτώ, στην Παναγιά μας προσφεύγουμε σήμερα. Την προπέμπουμε στα ουράνια δώματά Της με των ύμνων μας το πιο ευωδιαστό θυμίαμα, και με των προσευχών μας τα λυτρωτικά δάκρυα. Την υμνολογούμε με κατάνυξη βαθειά, με συστολή αλλά και με θάρρος, με δέος μα και με οικειότητα, αφού είναι Μητέρα του Θεού αλλά και δική μας Μητέρα. Ποτέ ανθρώπινη γλώσσα δεν θα μπορέσει να περιγράψει την μοναδική σχέση μας με Εκείνη. Στεκόμαστε μπροστά Της με απόλυτη άνεση και ελευθερία, κυρίως όμως με τη βεβαιότητα ότι, ως Μάνα μας, θα καλύψει πρόθυμα κάθε μας ανάγκη, και θα μεριμνήσει για  ό,τι χρειαζόμαστε. 

            Έχουμε όλοι ανάγκη στοργής και θαλπωρής στις μέρες μας. Είναι αλήθεια, όμως, ότι «έχει ψυγεί η αγάπη» των ανθρώπων σήμερα, έχουν σκληρύνει οι καρδιές, είναι κλειστές οι πόρτες ολόγυρά μας. Αναζητούμε ένα χέρι να μας στηρίξει, ένα αυτί να ακούσει τον πόνο μας, κάποιον να μας καταλάβει. Γι’ αυτό και καταφεύγουμε ανεπιφύλακτα σε Εκείνη, που μας νοιώθει απόλυτα ακόμη και όταν στερεύουν τα λόγια μας, που αφουγκράζεται την ψυχή μας, ακόμη και στην πιο βαθειά σιωπή μας. Εκείνη μπορεί να ζεστάνει με τη γλυκύτητά Της τις φτωχές μας καρδιές. Είναι η Μάνα, που μας δέχεται με την αβυθομέτρητη στοργή Της, και μας σκεπάζει με την επιείκειά Της. Είναι η Μάνα, που ανοίγει μια αγκαλιά «πλατυτέρα των ουρανών», ώστε να μας χωρεί όλους, ακόμα και όταν είμαστε ανάξιοι, βέβηλοι και αμαρτωλοί. Αυτή η απόλυτη μητρική Της αποδοχή είναι που μας συγκλονίζει.

            Έχουμε όλοι ανάγκη από βοήθεια και επιστηριγμό στη ζωή μας, από ταχινή και οξεία αντίληψη. Μας κυκλώνουν ολούθε «αι του βίου μας ζάλαι, ώσπερ μέλισσαι κηρίον». Μας πληγώνουν δοκιμασίες, που κάποιες φορές θεωρούμε ότι υπερβαίνουν τον ορίζοντα των αντοχών μας. Ποικίλα δεινά μας πιέζουν ασφυκτικά, μας τρομάζουν ασθένειες, κρίσεις και αδιέξοδα, μας αναστατώνουν τα τύμπανα του πολέμου στις γειτονιές του κόσμου, μας προβληματίζουν οι δυσοίωνες προβλέψεις για το μέλλον του πλανήτη μας. Ενίοτε, ίσως, φθάνουμε στα πρόθυρα της απόγνωσης, και τότε αυθόρμητα αναβλύζουν από την ψυχή μας, ως παράπονο και δέηση μαζί, τα λόγια του υμνωδού: «προς τίνα καταφύγω άλλην Αγνή, πού προσδράμω, πού δε και σωθήσομαι, τίνα θερμήν έξω βοηθόν». «Σκέπη γενού και προστασία και αντίληψις και καύχημα Παρθένε». Καταφεύγουμε ανεπιφύλακτα στην Παναγιά μας, που αναδέχεται το βάρος των ανεπίλυτων προβλημάτων όλου του κόσμου. Εκείνη συμμερίζεται άμεσα τη θλίψη μας, αφού βάδισε και η ίδια τους δικούς μας δρόμους, με βήμα όμοιο με το δικό μας. Βίωσε στο έπακρο τη σκληρότητα των ανθρώπων, έζησε την προσφυγιά, δοκίμασε πόνο απροσμέτρητο, γι΄ αυτό και επείγεται να γιατρέψει κάθε ανθρώπινο πόνο. Είναι η κραταιά προστασία, η ελπίδα των απελπισμένων, η μάνα των ορφανεμένων, η γιάτρισσα, η παρηγορήτρια και γοργοεπήκοος. Την νοιώθουμε πάντα δίπλα μας, γι΄αυτό και αυθόρμητα το όνομά Της επικαλούμαστε σε όλα τα δύσκολα του βίου μας. Έχουμε απόλυτη τη βεβαιότητα ότι οι ψιθυροι των προσευχών και των αιτημάτων μας δεν θα παραβλεφθούν από τον Υιό Της, χάρη στη δική Της παντοδύναμη μεσιτεία. «Πάντα γαρ δύναται» ως Μητέρα του Κυρίου μας. «Ουδείς προστρέχων» κοντά Της «κατησχυμμένος εκπορεύεται, αλλ’ αιτείται την χάριν και λαμβάνει το δώρημα». Αντιλαμβανόμαστε διαρκώς στο πλάι μας την αγαπητική παρουσία Της, αφουγκραζόμαστε το θρόισμα από το πέρασμά Της, και μια αίσθηση ασφάλειας γλυκαίνει και παρηγορεί την ύπαρξή μας.

              Έχουμε όλοι ανάγκη χαράς στη ζωή μας, καθώς δεν έχουν τελειωμό τα βάσανα και οι καημοί του κόσμου. Έχει πάντα ένα δάκρυ η πορεία μας πάνω στη γη, μια αγωνία, μια ανησυχία, μια βουβή πνοή πόνου, που καλύπτεται πολλές φορές μέσα στο θόρυβο της πολυπραγμοσύνης και αδιαφορίας των συνανθρώπων μας. Ωστόσο, τα νέφη των λυπηρών συσσωρεύονται και σκοτεινιάζουν τον ορίζοντα του βίου μας. Στην Παναγιά μας τότε στρεφόμαστε με εμπιστοσύνη, που είναι η «των πάντων χαρά». Εκείνη μπορεί να αρδεύει και να πλημμυρίζει με ευφροσύνη τις καρδιές μας, μπορεί να χαριτώνει ολόκληρη την ύπαρξή μας, αφού υπήρξε «η της χαράς δεξαμένη το πλήρωμα», «της ευφροσύνης η γεννήσασα τον αίτιον», «των θλιβομένων η χαρά και αντίληψις».

            Γιορτάζει η Παναγιά μας σήμερα, και οι ψυχές μας λαμπροφορούν. Γιορτάζει η Παναγιά μας σήμερα, η δική μας γλυκύτατη μάνα, και η χαρά ανθίζει στην ψυχή μας, η όποια θλίψη μας μεταλλάσσεται σε αγαλλίαση, η ελπίδα αναθάλλει. «Γιορτάζεις, Παναγιά μας, σήμερα. Από όλες τις πλαγιές και τα εξωκλήσια, από όλες τις πολιτείες και τα χωριά θα περάσει η χάρη Σου, να μας ευλογήσει. Σε όσους  προστρέχουν κοντά Σου, θα επιδαψιλεύσεις τις δωρεές Σου, και θα σταθείς αρωγός. Σε όσους Σε καρτερούν καθημερινά μέσα στην όποια δοκιμασία, θα σπεύσεις να απαλύνεις τον πόνο. Σε όσους παραπαίουν σε μονοπάτια σκοτεινά, θα φωταγωγήσεις την περιπέτεια της ύπαρξής τους. Στους αποσταμένους θα φέρεις την ελπίδα, και στους απελπισμένους παρηγοριά. Σε όλους μας θα μιλήσεις με την ηγεμονική σιωπή Σου και την υπακοή Σου στη θεία βουλή, με την ανείπωτη ταπεινοφροσύνη Σου και το αρχοντικό Σου μεγαλείο. Στάλαξε, Παναγιά μας, δροσιά και βάλσαμο στις φρυγμένες καρδιές μας, ειρήνευσε τις ψυχές μας και τον ταραγμένο κόσμο μας. Εσύ, που στο πρόσωπό Σου επικεντρώθηκε η οικονομία της λύτρωσής μας, «λύτρωσε ημάς από πάσης ανάγκης και θλίψεως», «πάντα γαρ δύνασαι» ως Θεομήτωρ. Μπόλιασε τη ζωή μας με το άρωμα των αρετών Σου, και την βαθεια νοσταλγία του Παραδείσου. Όσο θα κτυπούν οι καρδιές μας πάνω στη γη, αμέτρητες, σαν τους κόκκους της άμμου, θα Σού προσφέρουμε τις ευχαριστίες μας, αλλά και τόσο ελάχιστες μπροστά στο πλήθος των ευεργεσιών Σου, που απολαμβάνουμε. Σε Σένα πάντοτε θα καταφεύγουμε με εμπιστοσύνη. Στη χάρη Σου θα αναθέτουμε όλες μας τις ελπίδες και τις προσδοκίες μας. «Μήτερ του Θεού, φύλαττε ημάς υπό την σκέπην Σου». Αμήν!

 

Μετά θερμών πατρικών ευχών και της εν Κυρίω αγάπης,

 

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

† Ο ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ ΙΓΝΑΤΙΟΣ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

"Μάνα ζήσε λίγο ακόμη" (ΤΡΑΓΟΎΔΙ του Σταμάτη Γονίδη)

Η ΜΑΝΑ είναι το πιο πολύτιμο και σεβαστό πρόσωπο στον κόσμο -μετά το Θεό και την Παναγία- και θεωρείται ο μεγάλος μας θησαυρός. 

Όσοι την έχουμε κοντά μας να μην την πικραίνουμε. 

Ένας φίλος του "ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΥ" μας έστειλε ένα πολύ συγκινητικό τραγούδι αφιερωμένο στην ΜΑΝΑ. 

Ακούστε με προσοχή τα λόγια του τραγουδιού και θα δακρύσετε

ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ: https://www.facebook.com/watch/?v=1180538449059664

Ευχαριστούμε το φίλο μας Β.Μ.

Πηγή της φωτο: http://www.palmografos.com/permalink/29256.html

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

ΚΥΡΙΑΚΗ Θ’ ΜΑΤΘΑΙΟΥ (video 60’’) -Ο ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ ΙΓΝΑΤΙΟΣ

"Θαρσεῖτε, ἐγώ εἰμι· μὴ φοβεῖσθε! 

Το πλοίο των Μαθητών βρίσκεται στα κύματα, είναι έτοιμο σχεδόν να καταποντιστεί, αλλά εκείνη την ώρα έρχεται ο Χριστός για να τους πει: Έχετε θάρρος, εγώ είμαι εδώ. 

Πολλοί είδαν σ'αυτή την εικόνα την ίδια την Εκκλησία που είναι ένα πλοίο που ταξιδεύει και ταξιδεύει με κύματα κι αντιμετωπίζει πάντοτε μεγάλες θαλασσοταραχές.

 Αντιμετώπισε διωγμούς, αντιμετώπισε αυτούς που στέκονται απέναντί της, μέχρι και σήμερα. Κι όμως! Το πλοίο της Εκκλησίας δεν καταποντίζεται. Εάν ήταν στα χέρια μόνο των ανθρώπων, τότε θα είχε χαθεί. Υπάρχει πάντοτε ο δικός της καραβοκύρης, ο Χριστός. 

Θαρσεῖτε, ἐγώ εἰμι· μὴ φοβεῖσθε! Το πλοίο της Εκκλησίας ταξιδεύει στα κύματα για να σώζει τις ψυχές των ανθρώπων!"

ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ:"https://www.youtube.com/embed/EWbqGqqw388"

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

ΖΩΗ ΚΑΙ ΘΑΝΑΤΟΣ

π. Δημητρίου Μπόκου

Η Κοίμηση της Παναγίας είναι γεγονός που αντιπαρατίθεται οξύτατα προς την αντίληψη που είχαν μέχρι τότε οι άνθρωποι για τον θάνατο. Προ Χριστού, ακόμα και οι δίκαιοι, εν όψει της προοπτικής του θανάτου, εκφράζονται πολύ απαισιόδοξα.

Ευρισκόμενος ο Ιώβ σε δεινή δοκιμασία, έχοντας χάσει τα πλούτη, τα τέκνα και την υγεία του, περιγράφει με πολύ πόνο το εφήμερο της ζωής του και την αναμενόμενη κατάληξή της: «Η ζωή μου φεύγει και χάνεται πιο γρήγορα και από την ομιλία του ανθρώπου. Είναι σαν μια πνοή του αέρα. Θα γίνω σαν ένα σύννεφο που διαλύεται και εξαφανίζεται από τον ουρανό. Γιατί όταν πεθάνει ο άνθρωπος και κατεβεί στον άδη, δεν θα ανεβεί ποτέ από εκεί. Δεν θα επιστρέψει ποτέ στο σπίτι του, ούτε θα τον ξαναδεί ο τόπος όπου έζησε. Ο θάνατος είναι πορεία χωρίς επιστροφή “εις γην σκοτεινήν και γνοφεράν, εις γην σκότους αιωνίου”, όπου δεν φέγγει από πουθενά και από όπου δεν μπορεί να δει κανείς τους ανθρώπους που είναι ακόμα ζωντανοί» (Ιώβ 7, 6-10. 10, 21-22).

Αυτήν ακριβώς την κατάσταση ήρθε να ανατρέψει άρδην ο Χριστός. Και το κατόρθωσε με τον δικό του σταυρικό θάνατο και την Ανάστασή του, που έγιναν διαβατήριο «ζωής αϊδίου και κρείττονος» για όσους τον πιστεύουν και τον ακολουθούν. Μετά την Ανάσταση του Χριστού ο θάνατος έγινε για τους ανθρώπους απλώς ένας ύπνος. Μιλάμε πλέον για κεκοιμημένους και όχι για νεκρούς και πεθαμένους. Αλλά και αυτό θα ξεπεραστεί και θα καταργηθεί, όταν έλθει η ώρα το φθαρτό τούτο σώμα να ντυθεί την αφθαρσία «και το θνητόν τούτο ενδύσασθαι αθανασίαν». Τότε θα εκπληρωθεί η προφητεία του Ησαΐα «κατεπόθη ο θάνατος εις νίκος». Εξαφανίσθηκε, κατανικήθηκε εντελώς ο θάνατος (Α΄ Κορ. 15, 54-55).

Στην Παναγία μας όμως, όλη αυτή η θαυμαστή αλλαγή έχει ήδη συντελεσθεί. Πέρασε και αυτή από τον θάνατο, «καθ’ όσον απόκειται τοις ανθρώποις άπαξ αποθανείν, μετά δε τούτο κρίσις» (Εβρ. 9, 27). Ακολουθεί και η Παναγία τους φυσικούς νόμους. Αλλά με τρόπο που ξεπερνάει τα δεδομένα της δικής μας φύσης. «Υπέρ φύσιν υποκύπτει τοις της φύσεως νόμοις». Ο θάνατος για την Παναγία είναι πράγματι ένας ύπνος. Μέσα από αυτόν «προς ζωήν μετατίθεται η όντως μήτηρ της ζωής». Η Παναγία γέννησε «ζωήν την ενυπόστατον». Τη ζωή που λαμβάνει ύπαρξη και έχει την πηγή της στο πρόσωπο, στην υπόσταση του Χριστού («εγώ ειμι η ζωή»). Και επειδή υπήρξε «ζωής τέμενος, διά θανάτου προς την ζωήν μεταβέβηκε». Ο τάφος γίνεται «κλίμαξ προς ουρανόν» για την πηγή της ζωής. «Τάφος και νέκρωσις ουκ εκράτησε» την Παναγία, επειδή, «ως ζωής μητέρα», ο Υιός της «προς την ζωήν μετέστησεν». Έγινε ζωαρχική πηγή. Αναβλύζει τη ζωή. Καταργεί τον θάνατο. Στον δικό της όμως φωτεινό τόπο,

«εκ ζωής προς ζωήν μεθισταμένη» η Μητέρα μας, περιμένει κι εμάς. Όλα της τα παιδιά.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Για τα 100 Χρόνια από τη Μικρασιατική καταστροφή (Για τους μικρούς μας φίλους)

Πηγή φωτογραφίας: https://www.facebook.com/KarampasiadisAristeidis/

Διαβάστε για μια ακόμη φορά το υπέροχο κείμενο της κ. Σταυρούλας Δημητριάδη, δασκάλας, 

που καταθέτει εμπειρίες και βιώματα οικείων προσώπων. 

https://www.estavromenos.net/search/label/%CE%93%CE%B9%CE%B1%20%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%82%20%CE%BC%CE%B9%CE%BA%CF%81%CE%BF%CF%8D%CF%82%20%CE%BC%CE%B1%CF%82%20%CF%86%CE%AF%CE%BB%CE%BF%CF%85%CF%82?updated-max=2022-02-21T14%3A19%3A00%2B02%3A00&max-results=9#PageNo=4

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Η ακύρωση του... γάμου!!!

Με θλίψη και πόνο ακούω κάποιες στατιστικές ΕΠΙΣΉΜΩΝ ΦΟΡΕΩΝ που αναφέρονται στον γάμο.

Λένε πως στο εγγύς μέλλον οι περισσότεροι άνθρωποι θα ακυρώνουν το γάμο. 

Δεν θα θέλουν να παντρευτούν, διότι φοβούνται την δέσμευση, αλλά και τα προβλήματα που προκύπτουν στις σχέσεις των συζύγων. 

Τα διαζύγια θα αυξηθούν επικίνδυνα. 

Θα προτιμούν τις ελεύθερες συμβιώσεις για να μπορούν χωρίς νομικές επιπτώσεις να τις διαλύουν. 

Ο θρησκευτικός γάμος θα πιάσει πάτο!!!

Και είναι αλήθεια, πως ο γάμος περνά μεγάλη κρίση. Πολύ γρήγορα οι σύζυγοι χάνουν το ενδιαφέρον μεταξύ τους και αρχίζουν: οι συγκρούσεις, τα πικρά λόγια, οι διαστάσεις, η αποχή από την προσωπική τους επαφή, ο χωρισμός στην κρεβατοκάμαρα (ο καθένας κοιμάται μόνος του και σε άλλο δωμάτιο), η μοιχεία, τα διαζύγια, η βία, τα δικαστήρια, ο φόνος κ.α.

Και αναρωτιέται ο κάθε λογικός άνθρωπος: 

- Μα, γιατί καταντήσαμε έτσι; 

- Πού είναι ο σφοδρός έρωτας και η αγάπη που είχε συνεπάρει το ζευγάρι στο ξεκίνημα της ζωής τους; 

- Τι φταίει και είναι δυστυχισμένοι οι νέοι που με τις ευχές των γονέων τους ήλθαν "εις γάμου κοινωνίαν;"

- Που θα μας φέρει αυτή η κατάσταση; 

- Ακόμη και θρησκευτικά ζευγάρια οδηγούνται σε θλιβερές και ανεξέλεγκτες καταστάσεις που δεν  δικαιολογούνται από πλευράς πνευματικής...

Αγαπητοί μου,

Δυστυχώς, όπως διαπιστώνουμε, όλα αλλάζουν στην κοινωνική μας ζωή με ταχύτητα...προς το χειρότερο.

Λες και "έπεσε μια κατάρα πάνω στη γη" και όλα τα δώρα του Θεού μειώνονται επικίνδυνα.

Οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν χάσει το χαμόγελό τους και ψάχνουν να το βρούνε σε πρόσκαιρες και επικίνδυνες πηγές, όπως είναι το αλκοόλ, τα τσιγάρα, τα ναρκωτικά, το διαδίκτυο, η επικοινωνία και οι  σχέσεις με άγνωστους, η αχαλίνωτή σεξουαλικότητα, ο τζόγος κ.α.

Η κατάθλιψη, τα ψυχιατρικά προβλήματα, η μοναξιά, η αδιαφορία των οικείων, η ανεργία και η φτώχια οδηγούν κάποιους ακόμη και στην αυτοκτονία. 

Η περιφρόνηση των εντολών του Θεού, η απιστία στην πρόνοια του Θεού, η απουσία ορθοπραξίας στην καθημερινή μας ζωή, η έλλειψη της χάριτος του Θεού από την ψυχή των σύγχρονων ανθρώπων, η συνειδητή άγνοια του θελήματος του Κυρίου, η θερμή υποδοχή και αποδοχή ξενόφερτων και μη χριστιανικών ηθών και... "αξιών", ο εγωισμός, η απουσία ΥΠΟΜΟΝΉΣ και ΑΠΟΔΟΧΗΣ του άλλου, το πολεμικό κλίμα που δημιουργείται από εκζήτηση των ΔΙΑΚΙΩΜΑΤΩΝ ΜΟΥ και το ποδοπάτημα της προσωπικότητας του άλλου, είναι μερικές αιτίες που φουντώνουν το πολεμικό κλίμα μεταξύ των συζύγων.

ΚΑΙ ΤΙ ΦΤΑΙΕΙ;

Η αποστασία μας

Η έξοδος από το δρόμο του Θεού. 

Η άρνηση να ζήσουμε χριστιανικά.

Η έλλειψη ανιδιοτελούς αγάπης.

Η απουσία θυσιαστικού πνεύματος.

Το κυνήγι των δικαιωμάτων ΜΟΥ.

Η άγνοια του σκοπού του γάμου.

Η άρνηση να κάνω υπομονή που είναι καρπός της Χάριτος του Θεού.

Η απουσία πνευματικού συμβούλου από τη ζωή μας.

Η άκομψη, επίμονη και επικίνδυνη επέμβαση των γονιών στη ζωή των συζύγων. 

Η αστοργία, η ασπλαχνία, η έλλειψη μιας αγκαλιάς, ενός παρήγορου λόγου και οι απλές κινήσεις ενδιαφέροντος (ένα δωράκι, μια γλυκεία λέξη, ένα τηλεφώνημα, μια έκπληξη) και τόσα άλλα.

Η άρνηση να ακούσω και να αφουγκραστώ τον πόνο, την ανησυχία και την άποψη του άλλου. 

Η χλιαρότητα και η ανέραστη ζωή των συγχρόνων ανθρώπων... κ.α. 

Αγαπητέ/ή μου

• Θα πρέπει να γνωρίζεις (ως ορθόδοξος χριστιανός) πως ο ΓΑΜΟΣ είναι ένα ΙΣΟΒΙΟ ΑΓΩΝΙΣΜΑ
• Η συζυγία δεν είναι ποτέ ΑΝΘΟΣΠΑΡΤΗ..
• Είναι ένα είδος ΜΑΡΤΥΡΙΟΥ και μια μαρτυρία Χριστού, αν πορευθείς με ταπείνωση και επίγνωση του σκοπού του γάμου.
• Ο χειρότερος εχθρός μας είναι ο κακός εαυτός μας και μετά ο διάβολος και ο κόσμος.
• Αν ζεις χριστιανική ζωή (με συμμετοχή στα μυστήρια της Εκκλησίας μας και πνεύμα θυσιαστικής αγάπης) είναι σίγουρο πως θα βγεις νικητής και θα στεφανωθείς. 
• Όλα τα θέματα και τα προβλήματα της ζωής αντιμετωπίζονται με το να λες στο Θεό;  "Να είναι ευλογημένο, Κύριε".
• Η ευλογημένη ταπείνωση είναι θαυματουργό φάρμακο για όλα τα επώδυνα θέματα της ζωής 
• Ο χωρισμός δεν λύνει κανένα πρόβλημα...
• Μείνε κοντά στο Χριστό, σήκωσε λεβέντικα το σταυρό σου και ανηφόρισε.

π. Υάκινθος

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

"ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΣ" δέχτηκε στο ιστολόγιο του 1.150.160 επισκέψεις απ' όλο τον κόσμο

Το επίσημο ιστολόγιο του Συλλόγου Συμπαραστάσεως Κρατουμένων Βόλου ο"ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΣ"  (https://www.estavromenos.net/) έχει ως σκοπό την ενημέρωση των φίλων του για όλες τις δράσεις του, αλλά και την ορθόδοξη ιεραποστολή μέσω πνευματικών και ορθοδόξων άρθρων και ανακοινώσεων. 

Με τη χάρη του Θεού την σελίδα του Συλλόγου την επισκέπτονται πολλοί συνάνθρωποί μας απ' όλο τον κόσμο. 

Με τον τρόπο αυτό μεταδίδονται τα Ευαγγελικά μηνύματα της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας για να δοξάζεται ο Τριαδικός και να ωφελούνται άνθρωποι.

ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ

Ελλάδα                   1,21 χιλ.

Ηνωμ. Πολιτείες    1,02 χιλ.

Ρωσία                      102 χιλ

Ολλανδία                   79 χιλ

Γερμανία                   58 χιλ

Κύπρος                      13 χιλ

Ινδία                           12 χιλ

Γαλλία                        11 χιλ

Αυστραλία                   8 χιλ

Κίνα                              8 χιλ

Σιγκαπούρη                  8 χιλ

Ηνωμένο Βασίλειο      7 χιλ

Γεωργία                        5 χιλ

Φιλιππίνες                    3 χιλ

Πολωνία                       3 χιλ

Τουρκία                        2 χιλ

Ουκρανία                     2 χιλ

Βιετνάμ                        2 χιλ

Αυστρία                      1 χιλ

Άλλο                         25 χιλ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Στο Σπίτι του Πατέρα μας (Κήρυγμα του π. Θ. - 9:54΄΄)

Πρόκειται για ένα σύντομο και ενδιαφέρον κήρυγμα του π. Θεοδώρου Μπατάκα, Εφημερίου του Ι. Μητροπολιτικού Ναού Αγίου Νικολάου Βόλου και Προέδρου του Δ.Σ. του "ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΥ", που εκφωνήθηκε την 8η Αυγούστου 2022 στην Ακολουθία του Παρακλητικού Κανόνος της Θεοτόκου.

Ο ομιλητής, με απλά και κατανοητά λόγια, ενημερώνει το εκκλησίασμα για το πως συμπεριφερόμαστε στο Ναό και τι εκπροσωπεί ο οίκος του Θεού για τον ευλαβή πιστό.

ΠΑΤΗΣΕΤΕ ΕΔΩ για ν' ακούσετε την ομιλία: 

κήρυγμα π Θεοδώρου 09 08 2022

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Η ΚΥΡΑ ΤΩΝ ΑΓΡΑΦΩΝ

Η ΚΥΡΑ ΤΩΝ ΑΓΡΑΦΩΝ

(Προσκύνημα στην Παναγία της Σπηλιάς)

π. Δημητρίου Μπόκου

Προπαραμονή της Παναγίας απόγευμα ξεκινούσαν οι συντροφιές μας για το μεγάλο προσκύνημα στην Παναγία της Σπηλιάς.

Απρόσιτη αετοφωλιά στην καρδιά των Αγράφων, η ιστορική μονή της Σπηλιάς αποτελεί, αιώνες τώρα, πνευματικό φάρο μιας ευρύτερης περιοχής, που συνενώνει γύρω από έναν ορεινό, μοναδικά μεγαλειώδη όγκο τέσσερα γειτονικά γεωγραφικά συγκροτήματα: Τη βορεινή Ευρυτανία, την ορεινή Αργιθέα της Καρδίτσας, το Άνω και Κάτω Ραδοβύζι της Άρτας (δήμος Τετραφυλλίας παλιότερα) και τον θρυλικό Βάλτο της Ακαρνανίας. 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ