Πατερικές σοφίες για σκέψη... (Β΄ΜΕΡΟΣ)

11. Από τα έργα του ο τεχνίτης γνωρίζεται και χωρίς να βλέπετε.

12. Βάζε υψηλούς στόχους στη ζωή σου, έστω κι αν βρίσκεσαι ακόμη στους πρόποδες. Ο Θεός δεν θ'  αργήσει να δικαιώσει τον αγώνα σου για τις κορυφές. 

13. Δεν μπορούμε να κάνουμε πολλά για το μάκρος της ζωής μας, μπορούμε όμως να κάνουμε πολλά για το βάθος της. 

14. Αρέσει στους ανθρώπους να βλέπουν την εικόνα τους σε θολούς καθρέπτες.

15. Η ζωή είναι τέχνη. Με τα ίδια υλικά, άλλοι κτίζουν παράδεισο γύρω τους και άλλοι κτίζουν κόλαση. 

16. Η διάρκεια της ζωής μας μοιάζει με διάρκεια φυλακίσεως κρατουμένων. Άλλοι αποφυλακίζονται νωρίτερα και άλλοι αργότερα.

17. Στη ζωή συμβαίνει ό,τι και στις ζυγαριές: οι άδειοι δίσκοι ανεβαίνουν, ενώ οι γεμάτοι κατεβαίνουν.

18. Αξία δεν έχουν τα προσόντα σου, αλλά η χρήση των προσόντων σου.

19. Σοφός δεν είναι αυτός που ξέρει πολλά, αλλά αυτός που ξέρει χρήσιμα.

20. Σοφία δεν είναι η γνώση πολλών πραγμάτων, αλλά η διάκριση μεταξύ καλού και κακού. 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Πατερικές σοφίες για σκέψη... (Α΄ΜΕΡΟΣ)

1. Υπομονή σημαίνει αποφασιστική αναμονή καθημερινών θλίψεων (Αγ Ιωάννη ο Σιναΐτης).

2. Στη ζωή πρέπει αν ετοιμαζόμαστε ΟΧΙ για ελαφρύ φορτίο, αλλά για γερές πλάτες.

3. Πραγματικά ενάρετος ΔΕΝ είναι ο άνθρωπος που μεγαλοφρονεί, αλλά μεγαλοποιεί και τα τυχόν ασήμαντα πταίσματά του ενώπιον των ανθρώπων για αν πολεμήσει την δοξομανία του και την κομποφάνειά του, γιατί όπως γνωρίζουμε, οι τιμές των ανθρώπων αποχαυνώνουν την ψυχή και την κάνουν να χάσει την ορμή της και την αγωνιστική της διάθεση (Αγία Συγκλητική).

4. Όπως η σκουριά τρώει το σίδερο, έτσι και οι τιμές των ανθρώπων παραλύουν την καρδιά μας, όταν δώσουμε την προσοχή μας σ' αυτές (Αγία Συγκλητική).

5. Όπως ο καπνός διώχνει τις μέλισσες, έτσι και η αμαρτία διώχνει τον φύλακα άγγελό μας. 

6. Ο άνθρωπος δεν είναι μόνο για να πατά, αλλά και για να πετά.

7. Ό,τι έχουμε το παίρνει η γη. Ό,τι κάνουμε το παίρνει ο ουρανός.

8. Αυτός που δεν καταλαβαίνει τη σιωπή σου, δε θα καταλάβει ούτε τα λόγια σου (Αραβική παροιμία).

9. Μια αρετή δεν μπορεί να αποτελέσει εγγύηση για την αγιότητα. Μια αμαρτία όμως καταστρέφει ασφαλώς όλη την αγιότητα, όπως μια τρίχα, την ικανότητα του ματιού να βλέπει.

10. Τί κρύβει το πιθάρι της καρδιάς σου, θα το δείξει ο κουβάς των λόγων σου. 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

- Πως να διαχειριστώ τις ημέρες των διακοπών μου;

'Ηδη, έχει προχωρήσει το καλοκαίρι και οι περισσότεροι σκέπτονται τις διακοπές τους. Πολλοί θα επισκεφθούν τα χωριά τους και θα παραμείνουν σ' αυτά για λίγες ημέρες. Και το βουνό και η θάλασσα προσφέρουν πολλές ευκαιρίες για χαλάρωση, όπως είναι οι περίπατοι στο δάσος, η συλλογή βοτάνων, ρίγανης και τσαγιού, οι επισκέψεις σε διάφορους τουριστικούς προορισμούς, το κολύμπι στη θάλασσα ή σε ποταμούς ή σε λίμνες της πατρίδας μας κ.α. 

Όλα αυτά που σημειώσαμε είναι καλά και ευλογημένα, αν συνδυαστούν και με πνευματικές ευκαιρίες. Συνήθως, στις διακοπές του καλοκαιριού, οι περισσότεροι ασχολούνται μόνο με το σώμα και την κοσμική ψυχαγωγία και αφήνουν την ψυχή τους εκτεθειμένη σε ποικίλους πειρασμούς. Όταν τελειώσουν οι διακοπές και επανέλθουμε στην γνωστή καθημερινότητά μας, διαπιστώνουμε πως οι πνευματικές μας παραλείψεις και πτώσεις μάς δημιουργούν μία θλίψη και κατήφεια. 

Αγαπητοί μου, λαμβάνω το θάρρος να σας προτείνω κάποιες δραστηριότητες, που ίσως σας φανούν χρήσιμες: 

1. Διακοπές δεν σημαίνει και διακοπή των πνευματικών μας αναγκών και υποχρεώσεων.

2. Τις Κυριακή να εκκλησιαζόμαστε, όπου κι αν βρεθούμε.

3. Να βάλουμε στο πρόγραμμά μας και επισκέψεις σε μοναστήρια και προσκυνήματα. 

4. Πριν φύγουμε για τις διακοπές μας παίρνουμε μαζί μας το Ευαγγέλιο και άλλα πνευματικά βιβλία.          Καθημερινά να τρέφουμε τη ψυχή μας με σωτήρια μηνύματα.

5. Τηρούμε τη νηστεία τις ημέρες που έχει ορίσει η Εκκλησία μας.

6. Προσέχουμε τα μάτια και το νου μας από τους διαφόρους πειρασμούς.

7. Κάνουμε αποτοξίνωση από τις οθόνες (κινητά, διαδίκτυο, τηλεόραση κ.α.). Τουλάχιστον, ας    

     μειώσουμε την επαφή μαζί τους. 

8. Προσοχή σε ... ακρότητες, όπως είναι επικίνδυνες γνωριμίες και συναναστροφές και τόσα άλλα.

9. Οι διακοπές είναι μια υπέροχη ευκαιρία για αυτοσυγκέντρωση, αυτοκριτική και προσευχή.

10. Να μην ξεχνάμε πως ο διάβολος δεν κάνει διακοπές. ΠΡΟΣΟΧΗ.

Σας εύχομαι καλές και ευλογημένες διακοπές με Χριστό και Εκκλησία.

π. Θ.Μ.

Φωτογραφικά στιγμιότυπα από νησάκι των Τρικέρων (Παλαιά Τρίκερι)

(Από το αρχείο του π. Θεοδώρου Μπατάκα)

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Το Μεσολόγγι τιμώμενη πόλη της Ναυτικής Εβδομάδας 2026 στον Βόλο

Το Μεσολόγγι θα είναι η τιμώμενη πόλη της Ναυτικής Εβδομάδας του 2026 στον Βόλο, με αφορμή τη συμπλήρωση 200 χρόνων από την ιστορική Έξοδο. Την ανακοίνωση έκανε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Δημητριάδος και Αλμυρού κ. Ιγνάτιος, πρόεδρος της «Μαγνήτων Κιβωτού», κατά την πέμπτη ημέρα των φετινών εκδηλώσεων της Ναυτικής Εβδομάδας. Στον χαιρετισμό του ο Σεβ. Ποιμενάρχης μας ανέφερε ότι «Είναι η πρώτη φορά που θα μιλήσω μετά τον αγιασμό της περασμένης Κυριακής. Όμως ήμουν παρών. Ήμασταν όλοι παρόντες. Θα ήθελα σε αυτό το σημείο να αναφερθώ στον Νίκο Τσούκα. Συνεχίζουμε, οι συνεργάτες του, εγώ ως Επίσκοπος και όλοι όσοι ξεκινήσαμε μαζί αυτή την προσπάθεια τα τελευταία χρόνια, με κορυφαίο θεσμό τη Ναυτική Εβδομάδα του Βόλου. Φέτος ήταν αφιερωμένη στην Κρήτη και οι εκδηλώσεις στέφθηκαν με επιτυχία. Παρά τις καιρικές δυσκολίες, όλα κύλησαν καλά. Συνεχίζουμε με ενότητα, συνεργασία και στόχο την ανάδειξη του πολιτισμού, της παράδοσης και της πίστης μας. Αυτός είναι ο ρόλος μας στην πόλη και την περιοχή που μας έχει ανατεθεί να διακονούμε. Δεν θα αναφέρω ονόματα, ευχαριστώ όλους όσοι συνέβαλαν και φέτος».

Στην συνέχεια ο Σεβασμιώτατος ανακοίνωσε την περιοχή που θα είναι αφιερωμένη η Ναυτική Εβδομάδα Βόλου το 2026 σημειώνοντας «Το 2026 συμπληρώνονται 200 χρόνια από ένα σημαντικό γεγονός της ελληνικής ιστορίας, που συγκίνησε την Ευρώπη και συνέβαλε στην ενίσχυση του φιλελληνισμού. Η Έξοδος του Μεσολογγίου είναι σύμβολο θυσίας και ελευθερίας. Το Μεσολόγγι είναι μια πόλη που έχει καταγραφεί στη συλλογική μνήμη των Ελλήνων και τιμάται διαχρονικά. Η Ναυτική Εβδομάδα θα είναι αφιερωμένη σε αυτή την επέτειο, με στόχο να αναδείξουμε τη σημασία της και να τιμήσουμε τους ανθρώπους που έδωσαν τη ζωή τους».

Η βραδιά ολοκληρώθηκε με παραδοσιακή μουσική από την Κρήτη και τα νησιά, με τον Γιώργο Πάγκαλο και τους συνεργάτες του να παρουσιάζουν ένα πλούσιο μουσικό πρόγραμμα. Συμμετείχαν οι Αΐντα Κιόρι (βιολί, τραγούδι), Μάνος Λιανουδάκης (λύρα, τραγούδι), Φίλιππος Ρέτσιος (κοντραμπάσο) και Ιάκωβος Μπαδιανούδης (κρουστά).

Η Ναυτική Εβδομάδα διοργανώνεται από τη «Μαγνήτων Κιβωτό» της Ιεράς Μητροπόλεως Δημητριάδος, με τη συνδιοργάνωση της Περιφέρειας Θεσσαλίας, του Δήμου Βόλου, του Επιμελητηρίου Μαγνησίας, του Οργανισμού Λιμένος Βόλου, της Κρητικής Αδελφότητας «Το Αρκάδι» και άλλων τοπικών φορέων και συλλόγων.

 

ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ ΓΙΑ ΤΟ ΣΧΕΤΙΚΟ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΥΛΙΚΟ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Πολλά οφείλουμε ως Εκκλησία και ως Έθνος εις τους Νεομάρτυρας (του Παναγιώτη Μυργιώτη , Μαθηματικού )

Οι Νέοι Μάρτυρες της εκκλησίας του Χριστού πρόσφεραν το

είναι τους και το αίμα τους για να γιγαντώσει το αειθαλές δένδρο

της ορθοδοξίας και του ελληνισμού. Στα δύσκολα εκείνα χρόνια και

για την ορθοδοξία και για το ελληνικό γένος ο Θεός οικονόμησε και

εμφανίστηκαν οι γίγαντες αυτοί άνδρες και γυναίκες και

βροντοφώναξαν με τα έργα τους «Χριστιανοί γεννηθήκαμε και

Χριστιανοί θέλουμε να πεθάνουμε». Μαρτύρησαν για την πίστη,

την αγάπη στον Χριστό, τον θείο νυμφίο και αρχηγό της Ζωής. Στο

μαρτύριο τους οδήγησε η ακλόνητη πίστη και υπέροχη αγάπη στον

Κύριο Ιησού Χριστό. Η πίστη στην ορθοδοξία ήταν η κινητήριος

δύναμη που τους παρακινούσε να πολεμήσουν για την ελευθερία

της πατρίδος. Δεν προδίδουμε τον Χριστό ,δεν αλλαξοπιστούμε,

έλεγαν. Πολεμούμε για την Ελευθερία της Ελλάδος.

Επικρατεί μια σύγχυση. Πολλοί συγχέουμε δυο έννοιες:

Νεομάρτυρες και Εθνομάρτυρες. Δικαιολογημένα γιατί και οι δυο

ομάδες ανθρώπων αγωνίστηκαν για την Ορθοδοξία και για την

Λευτεριά του Ελληνικού γένους. Οι Νεομάρτυρες πρώτη

προτεραιότητα είχαν να δοξάσουν τον Κύριο Ιησού Χριστό τον

λυτρωτή σωμάτων και ψυχών. Οι εθνομάρτυρες στόχευαν στην

ελευθερία του ελληνικού γένους και λάτρευαν τον αληθινό Θεό και

ήσαν πιστοί και καλοί χριστιανοί. Πολλοί ήσαν συγχρόνως και

νεομάρτυρες και εθνομάρτυρες π.χ. ο πατροΚοσμάς ο Αιτωλός ή

και ο Άγιος Μελέτιος Κίτρους. Σήμερα όμως υπό τον όρο

«Νεομάρτυρες» χαρακτηρίζονται τα πιστά ἐκεῖνα μέλη τῆς ἁγίας

Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας, τά ὁποῖα ἀπό τόν 12ο αἰώνα και

κυρίως μετά τήν ἅλωση τῆς Κωνσταντινουπόλεως (1453) καί ἑξῆς

ὑπέστησαν βασανιστήρια καί ὀδυνηρό θάνατο, ἀπό τούς

κατακτητές Ὀθωμανούς καί ἀπό τούς λατίνους ἐνωρίτερον, ἐπειδή

ὁμολόγησαν τήν ὀρθόδοξο χριστιανική πίστη τους στόν Σωτῆρα

Χριστό, ἔμειναν κλόνητοι σ’αὐτήν τήν ὁμολογία ἕως τέλους καί

ἀρνήθηκαν νά ἀλλαξοπιστήσουν. Η Αγία Εκκλησία μας ονομάζει

Νεομάρτυρες τους μαρτυρήσαντες κατά την διάρκεια της

τουρκοκρατίας έως και την μικρασιατική καταστροφή. Ἡ

καθιέρωση του όρου «Νεομάρτυς» ὀφείλεται κυρίως στόν Ἅγιο

Νικόδημο τόν Ἁγιορείτη, ὁ ὁποῖος στό ἔργο του «Νέον

Μαρτυρολόγιον» ἔθεσε ὡς χρονικό ὅριο τό ἔτος 1453, ἀπό τό

ὁποῖο ἐφεξῆς οἱ ἅγιοι πού ἔδωσαν μαρτυρικῶς τήν ζωήν τους

ὑπέρ τῆς πίστεως τοῦ Χριστοῦ ὀνομάζονται «Νεομάρτυρες». 

Η εποχή είναι δύσκολη για το ελληνικό γένος και για την

ορθοδοξία. Ο κατακτητής είναι όχι μόνο αλλόθρησκος μα και

βάρβαρος. Θεωρεί τους χριστιανούς «απίστους» και πρέπει να

τους καταστήσει πιστούς στο κοράνι!! Αυτό του επιτάσσει η

θρησκεία του και μάλιστα προβλέπει και αυστηρές ποινές για

κείνους που δεν συμμορφώνονται. Μη ξεχνάμε το ορθόδοξο

ελληνικό γένος είναι και σκλαβωμένο και «όλα τα σκιαζε η φοβέρα

και τα πλάκωνε η σκλαβιά» κατά τον εθνικό ποιητή. Ο κάθε

τούρκος είχε δικαίωμα ζωής και θανάτου σε κάθε «άπιστο».

Οι αφορμές, για τις οποίες οι Νεομάρτυρες βρίσκονταν

μπροστά στον πειρασμό του αν θα αποδεχθούν τη μουσουλμανική

πίστη ή αν θα επιλέξουν τα φρικτά βασανιστήρια και τον θάνατο

είναι πολλές και ποικίλες: από την απλή φιλονικία μεταξύ

χριστιανού και μουσουλμάνου, την ανάγνωση της μουσουλμανικής

ομολογίας πίστεως, ακόμα και για σκοπούς εκμάθησης της

τουρκικής γλώσσας, μέχρι την αποστασία από τον

μουσουλμανισμό, τη συμμετοχή σε επαναστατική ενέργεια κλπ.

Τον χριστιανό που τον βάρυνε μια από τις παραπάνω κατηγορίες,

υπαρκτές ή ανύπαρκτες, για να σωθεί ένας τρόπος υπήρχε: να

αρνηθεί την πίστη του, τον Χριστό, και να ασπασθεί τον ισλαμισμό.

Η άρνηση του εξιλασμού σήμαινε φοβερός θάνατος, αφού

προηγηθούν πολλά και φρικτά βασανιστήρια. Δίκες, εικονικές με

ψευδομάρτυρες, υποσχέσεις, απειλές, φυλακίσεις, βασανιστήρια

και πάλι δίκες και πάλι βασανιστήρια. Αν ο μάρτυς επέμενε να

διακηρύσσει την πίστη την ορθόδοξη στον Χριστό, τότε

ακολουθούσε ο μαρτυρικός θάνατος με κάθε τρόπο. Η φαντασία

των μωαμεθανών δούλευε και επινοούσε διάφορα μαρτύρια.

Κόψιμο μελών του σώματος, της γλώσσας, γδάρσιμο, το

κρέμασμα ανάποδα με το κεφάλι προς τα κάτω και η φωτιά να

καίει δυνατά κλπ. Δεν ήταν ξένον προς τις συνήθειές των να

βάζουν πυρακτωμένα σίδερα ως στεφάνι στην κεφαλή του

μάρτυρα χριστιανού. Συνηθισμένο μέσο ήταν η αφαίρεση οδόντων

ή το κόψιμο του στήθους των γυναικών. Συνοπτικά θα

μπορούσαμε να πούμε οι τρόποι εξόντωσης των μαρτύρων ήταν

α) διαπόμπευση και μετά εκτέλεση, β) ραβδισμός μέχρι θανάτου,

γ) απαγχονισμός, δ) αποκεφαλισμός, ε) κατατεμαχισμός, στ) αργή

σφαγή, σούβλισμα και περιστροφή στην πυρά ή κάψιμο στη φωτιά

Τον ακριβή αριθμό των Νεομαρτύρων δεν τον γνωρίζουμε

και οι λόγοι είναι ευνόητοι λόγω των συνθηκών που επικρατούσαν.

Κάποιες πληροφορίες τους αριθμούν σε χίλιους. Η γνώμη μου

είναι ότι είναι ένα νέφος αγνώστου αριθμού για μας τους

ανθρώπους. Ο Θεός τους γνωρίζει και αυτό έχει σημασία. Εκείνο

που είναι βέβαιο είναι τούτο‧ ήσαν και γυναίκες και άνδρες,

κληρικοί κάθε βαθμού αλλά και λαϊκοί μορφωμένοι και αγράμματοι

και κάθε επαγγέλματος. Έχουν καταγραφεί έμποροι, βοσκοί,

μοναχοί, μητροπολίτες, αρχιερείς, χρυσοχόοι, γιατροί, γεωργοί

ράπτες, παντοπώληδες, ναύτες, λεβητοποιοί κλπ. Οι ηλικίες των

Νεομαρτύρων ποικίλουν‧ υπάρχουν παιδιά, νέοι, νέες, μεσήλικες,

γέροντες και γερόντισσες. Ήσαν άνθρωποι κάθε φύλου, ηλικίας και

επαγγέλματος, όσων η καρδιά ήτο πλημμυρισμένη από θείο έρωτα

προς τον νυμφίο Χριστό και ποθούσε μια άλλη ζωή, την όντως

Zωή, και τη λευτεριά του υπόδουλου ελληνικού γένους. 

Μη ξεχνάμε τους λόγους του γέρου του Μοριά: «για του Χριστού την

πίστη την Αγία και της πατρίδος την Ελευθερία πήραμε τα όπλα».

Τους Νεομάρτυρας μπορούμε να τους χωρίσουμε σε 4

ομάδες. 

Η 1 η ομάδα περιλαμβάνει τους μάρτυρας εκείνους οι

οποίοι αυτοβούλως προσέρχονταν και ομολογούσαν στις αρχές

την ορθόδοξη πίστη των. 

Η 2 η ομάδα περιλαμβάνει εκείνους τους μάρτυρες, οι οποίοι 

όντες χριστιανοί, για πολλούς και διαφόρους

λόγους (επιπολαιότητα φόβο κλπ) απαρνήθηκαν τον Κύριο, αλλά

μετά διαπιστώνοντας το τεράστιο λάθος τους επέστρεφαν στην

Ορθοδοξία και μαρτυρούσαν υπέρ του Κυρίου, έχυναν το αίμα

τους για χάρη του Χριστού. 

Η 3 η ομάδα συμπεριλαμβάνει τους μάρτυρες που συνελήφθησαν 

με αφορμή κάποια επαναστατική ενέργεια, τους ζητήθηκε να 

αρνηθούν τον Χριστό για να γλιτώσουν τη ζωή τους και εκείνοι 

δεν το έκαναν. Παραδείγματα αυτής της ομάδας έχουμε τον Άγιο 

ισαπόστολο Κοσμά τον Αιτωλό, τον Οικουμενικό Πατριάρχη 

Γρηγόριον τον Ε’, τον άγιο Σεραφείμ Φαναρίου κ.α. 

Ὁ μαρτυρικός τους θάνατος δεν στηριζόταν σε αποδεδειγμένη 

ένοχη πολιτική πράξη, αλλά κυρίως στην άρνησή

τους να αλλαξοπιστήσουν και να τουρκέψουν. Τέλος, υπάρχουν

και οι Νεομάρτυρες οι εξ Αγαρηνών ως οι άγιοι Κωνσταντίνος εκ

Καπούης, Αχμέτ κ.λπ. Η προσέλευση στην Ορθοδοξία

Μωαμεθανών ήταν επικίνδυνη ενέργεια και για τους χριστιανούς

που βοηθούσαν την προσέλευση αλλά και για τους ίδιους τους

αλλαξοπιστήσαντες.

Ὁ Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης δίδει σαφή εξήγηση για

ποιούς λόγους ο Θεός θέλησε να υπάρξουν και να θυσιαστούν οι

Νεομάρτυρες: Πρῶτον «Διά νά εἶναι ἀνακαινισμός ὅλης τῆς

ὀρθοδόξου πίστεως, δεύτερον, διά νά μένουν ἀναπολόγητοι ἐν

ἡμέρᾳ τῆς κρίσεως οἱ ἀλλόπιστοι, τρίτον, διά νά εἶναι δόξα μέν καί

καύχημα τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας, ἔλεγχος δέ καί καταισχύνη

τῶν ἑτεροδόξων, τέταρτον, διά νά εἶναι παράδειγμα ὑπομονῆς εἰς

ὅλους τούς χριστιανούς ὅπου τυραννοῦνται ὑποκάτω εἰς τόν

βαρύν ζυγόν τῆς αἰχμαλωσίας, πέμπτον δέ καί τελευταῖον, διά νά

εἶναι θάρρος καί παρακίνησις εἰς τό νά μιμηθοῦν διά τοῦ ἔργου τό

μαρτυρικόν τους τέλος καί ὅλοι μέν οἱ χριστιανοί οἱ κατά

περίστασιν εἰς τό μαρτυρῆσαι ἀναγκαζόμενοι, ἐξαιρέτως δέ καί

μάλιστα ὅσοι ἔφθασαν νά ἀρνηθοῦν πρότερον τήν ὀρθόδοξον

πίστιν» 

Επεδίωκαν οι αγαρηνοί για να αλλαξοπιστήσουν οι

χριστιανοί και στη συνέχεια, πίστευαν ότι, εύκολα θα ξεχνούσαν

την ελληνική λαλιά και ιστορία. Σύντομα θα γινόντουσαν τούρκοι.

Γνωστή η συνταγή και για τις μέρες μας. Ο ελληνισμός και η

ορθοδοξία συμπορεύονται αιώνες τώρα. Αν καταστρέψουμε τις

ορθόδοξες ρίζες μαραίνεται και ξεραίνεται το δένδρο του ελληνικού

γένους και εις το πυρ βάλεται.

Ξεχωριστή σημασία για τη μελέτη του εξεταζομένου θέματος

έχει και η από τον άγιο Νικόδημο τον Αγιορείτη συντεθείσα και

ενταχθείσα στο Νέο Μαρτυρολόγιο «Ἀκολουθία πάντων τῶν

νεοφανῶν Μαρτύρων τῶν μετά τήν ἅλωσιν τῆς Κωνσταντινουπόλεως 

μαρτυρησάντων, ὧν τινες οἱ ὀνομαστότεροι

ἐνταῦθα περιέχονται, καί ὅτε τις βούλεται τήν μνήμην τούτων

ἐπιτελείτω. Ὁ Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης ἀποκαλεῖ τούς νέους

Χριστομάρτυρες «ἀγγέλους, ποταμούς, ἰατρούς, πύργους τῆς

εὐσεβείας, φύλακας τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, μυρίπνοα ἄνθη

καί ρόδα τοῦ παραδείσου, προστάτας, βοηθούς, σωτῆρας κοινούς

πάντων τῶν ὀρθοδόξων». Νεομάρτυρες έχομεν και σήμερον σ’

ολόκληρον τον κόσμον, ένεκα κυρίως του ακραίου ισλαμικού

φονταμενταλισμού, που με βαρβαρότητα επιτίθεται και πάλιν

εναντίον της αγίας χριστιανικής πίστεώς μας. Στο εγγύς επίσης,

ιστορικό παρελθόν, άθεα και αντίθεα συστήματα και ιδεολογίες,

κυρίως στις χώρες του λεγομένου υπαρκτού σοσιαλισμού και

αλλαχού, έβαλαν με σφοδρότητα εναντίον της αγίας Ορθοδόξου

Εκκλησίας, πλουτίζοντας το νοητό ουράνιο στερέωμα με νέους

μάρτυρες, οι οποίοι υπέστησαν πολυώδυνα βάσανα, εξορίες,

ατιμώσεις, εξευτελισμούς και πικρό θάνατον για χάριν του Χριστού

και του Ευαγγελίου Του. 

Όσα και αν γράψει κανείς θα είναι λίγα για αυτούς τους

Αγίους Νεομάρτυρας της Πίστης και της πατρίδας. Οι περισσότεροι

μας είναι άγνωστοι. Δεν πειράζει, τους γνωρίζει ο Θεός και

εισακούει τις πρεσβείες τους όπως και όλων των άλλων Αγίων

Του. Οι παραδόσεις πολλά έχουν διασώσει για τη ζωή και τα

μαρτύρια για αυτά τα άνθη του χειμώνα, κατά τον Άγιο Νικόδημο

τον Αγιορείτη. Οι πιστοί και ευλαβείς χριστιανοί κτίζουν ναούς

αφιερωμένους στη μνήμη τους, όπως έπραξε η ιερά μητρόπολις

Κίτρους, Κατερίνης και Πλαταμώνος εις τις εγκαταστάσεις των

νέων κατασκηνώσεων που δημιουργεί.

Ο καθένας εορτάζει την ημέρα του μαρτυρίου του και η

μνήμη όλων των Νεομαρτύρων τιμάται τη δεύτερη Κυριακή μετά

την Κυριακή των Αγίων Πάντων, κάθε έτος.

Ήχος γ΄. Θείας πίστεως

Νέοι μάρτυρες, παλαιάν πλάνην, καταστρέψαντες, ύψωσαν

πίστιν, των ορθοδόξων και στερρώς ηγωνίσθησαν‧ την γαρ

ανόμων θρησκείαν ελέγξαντες, εν παρρησία Χριστόν ανεκήρυξαν,

Θεόν τέλειον. Και νυν απαύστως πρεσβεύουσι, δωρήσασθαι ημίν

το μέγα έλεος.

Ήχος πλ. α΄ Τον συνάναρχον λόγον

Της Τριάδος την δόξαν ανακηρύττοντες, των Χριστιανών τας

καρδίας χαράν πληρώνετε, και της Άγαρ την φυλήν αισχύνην

λείπετε, Νεομάρτυρες κλεινοί η δόξα των ορθοδόξων, μη παύσητε

του πρεσβεύειν, υπέρ των εκτελούντων την ιεράν ημών

πανήγυριν.

Μυργιώτης Παναγιώτης

Μαθηματικός

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ (π. Δημητρίου Μπόκου)

Ο Χριστός «περιπατών παρά την θάλασσαν της Γαλιλαίας», άρχισε

να αλιεύει τους πρώτους μαθητές του. Ο Πέτρος και ο Ανδρέας, ο

Ιωάννης και ο Ιάκωβος, έλαβαν την πρώτη κλήση τους να τον

ακολουθήσουν. Οι Πρωτόκλητοι αυτοί μαθητές άφησαν πράγματι

πλοία και δίκτυα, οικείους και συγγενείς, και έγιναν ακόλουθοί του

(Κυριακή Β΄ Ματθαίου).

Το σημαντικότερο βέβαια δεν είναι οι περιουσίες που άφησαν,

ούτως ή άλλως απλοί και φτωχοί άνθρωποι ήταν. Περισσότερο

κόστος γι’ αυτούς είχε η εγκατάλειψη του τρόπου ζωής που είχαν ως

τότε. Είπαν οριστικά αντίο στην ήσυχη, ήρεμη, απλοϊκή, γαλήνια βιοτή

τους. Άφησαν την ησυχία τους για να μπουν σε περιπέτειες. Ο Χριστός

δεν τους έδωσε υποσχέσεις για καλοπέραση, αλλά για κακοπάθεια

και μαρτύρια. Τί ήταν τότε αυτό που έκαμε τους αποστόλους να

αφήσουν τα πάντα και να ακολουθήσουν τον Χριστό;

Κατανόησαν μήπως από την αρχή το άμετρο βάθος της θεϊκής

σοφίας; Όχι βέβαια. Η ακριβής γνώση «περί της αυθεντικής εικόνος

του Θείου Είναι» δεν δίδεται αμέσως, εξαρχής. Αποκτάται σταδιακά.

Είναι η συνεχής πάλη με τον Θεό. Στη ζωή του κάθε ανθρώπου «ο

Θεός αποκαλύπτεται βαθμηδόν». Κατά παρόμοιο τρόπο, σιγά-σιγά,

«πολυμερώς και πολυτρόπως», «απεκαλύπτετο Ούτος εις τους Πατέρας

και τους Προφήτας μετ’ αυξανομένης δυνάμεως και βάθους» (Αγ.

Σωφρονίου, Περί προσευχής, σ. 126). Το ίδιο ακριβώς συνέβη και στους

αποστόλους, ακόμη και στην Παναγία.

Αυτό που εξαρχής είχαν οι απόστολοι, ήταν μόνο η πίστη. Τους

μίλησε ο Χριστός και αυτοί τον πίστεψαν. Δέχτηκαν τα λόγια του ως

την απόλυτη αλήθεια. Ο Πρόδρομος Ιωάννης τους υπέδειξε τον

Χριστό ως σωτήρα του κόσμου και αυτοί τον εμπιστεύτηκαν. Τον

θεώρησαν ως τον μοναδικό θησαυρό. «Το όντως εφετόν». Το μόνο

που θα έπρεπε να επιθυμεί ο άνθρωπος. Πίστεψαν ότι είναι ο

εκλεκτός του Θεού. Ο προσδοκώμενος Μεσσίας, ο αναμενόμενος

Υιός του Θεού. «Ον έγραψε Μωυσής εν τω νόμω και οι προφήται» (Ιω. 1,

46). Αυτός που θα αλλάξει τα πάντα στη ζωή τους. «Ιδού καινά ποιώ τα

πάντα» (Αποκ. 21, 5). Για τον οποίο και μόνο αξίζει να ζήσουν.

Τελεσιουργήθηκε έτσι μέσα τους με τη χάρη του Θεού το πρώτο

σωτήριο μυστήριο: Η πίστη στον Υιό του Θεού, τον Χριστό, που «δι’

ημάς» έγινε και άνθρωπος. Η πίστη αυτή, αυξανόμενη μέρα με τη

μέρα, θα γινόταν ο σαρωτικός άνεμος που θα μετέβαλε άρδην τη ζωή

τους.

Και πριν και μετά από αυτούς, πολλοί άνθρωποι πορεύτηκαν με

το ίδιο κριτήριο, με αποκλειστική πυξίδα την πίστη τους.

Κορυφαίος όλων ο ευλογημένος γενάρχης των εθνών Αβραάμ,

που πίστεψε στην υπόσχεση του Θεού, ακόμα και όταν όλα τα λογικά

δεδομένα στρέφονταν μανιωδώς εναντίον του. «Εξήλθεν» από την

πατρική γη και τη συγγένειά του, χωρίς να ξέρει καν πού πηγαίνει.

«Πίστει παρώκησεν εις την γην της επαγγελίας ως αλλοτρίαν» (Εβρ. 11, 8-

9). Εμπιστεύθηκε πλήρως τον Θεό, ακόμα και όταν του υποσχόταν υιό

στα εκατό του χρόνια, ακόμα και όταν, εν συνεχεία, του ζητούσε να

θυσιάσει αυτόν τον υιό, μέσω του οποίου, κατά την υπόσχεση πάντα

του Θεού, θα αποκτούσε πλήθος απογόνων, ως τα άστρα του

ουρανού.

Η πίστη αυτή του Αβραάμ, των προφητών, των αποστόλων, των

αγίων, είναι το πρώτο μεγαλειώδες μυστήριο στην ψυχή του

ανθρώπου. Και έχει τη δύναμη για τρομακτικές ανατροπές στη ζωή

του.

Εμπιστευόμαστε εμείς καθόλου τον Χριστό;

«Πρόσθες ημίν πίστιν», Κύριε!

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

ΕΙΝΑΙ ΚΥΡΙΑΚΗ Β΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ - Ο ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ ΙΓΝΑΤΙΟΣ ΣΕ 60’’

"Ο Χριστός επιλέγει τους πρώτους Μαθητές Του. Και τους επιλέγει από την πιο απλή ανθρώπινη κοινότητα, αυτή των ψαράδων. Γιατί ο Χριστός θέλει τους ανθρώπους της εργασίας, τους ανθρώπους με το ταπεινό φρόνημα. Το πρώτο χαρακτηριστικό των Μαθητών, η ταπείνωση. Και το δεύτερο, ότι ευθέως, αμέσως ανταποκρίθηκαν στην πρόσκλησή Του. Ούτε καν το σκέφτηκαν. Ένιωσαν αμέσως να τους ελκύει ο Χριστός, ένωσαν αμέσως ότι ήταν αυτός που περίμεναν και είπανε το "ναι¨χωρίς δεύτερη σκέψη. Κι από τότε, μαζί Του, έφερναν στους ανθρώπους το χαρμόσυνο άγγελμα για τη σωτηρία, το ευαγγέλιο, τη χαρά της παρουσίας του Θεού στη ζωή των ανθρώπων. Αυτοί είναι οι Μαθητές του Χριστού. Έλα κι εσύ! Ο Χριστός και σήμερα αναζητά αυθεντικούς Μαθητές. Ατενίζει, προσκαλεί ανθρώπους απλούς, ανθρώπους που λένε άμεσα το "Ναι" και είναι έτοιμοι μαζί Του να ζήσουνε την Βασιλεία των ουρανών".

 ...................................................

Παρακολουθήστε το σύντομο βιντεάκι που ετοίμασε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Δημητριάδος και Αλμυρού κ.Ιγνάτιος, για την Κυριακή B΄ Ματθαίου.

 

Δείτε εδώ : https://www.youtube.com/embed/Qvpi-ovwcbQ 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Ποια είναι η αιτία των πολέμων;

Φοβερές σκηνές από τον πόλεμο στη Μέση Ανατολή

Με ιδιαίτερο ενδιαφέρον, φόβο και τρόμο 

όλοι οι άνθρωποι του Πλανήτη μας παρακολουθούν τις διάφορες πολεμικές 

συγκρούσεις διαφόρων κρατών, εθνών και θρησκειών. Σ' ολόκληρη τη γη αναφύονται

 συνεχώς πολλές πολεμικές εστίες που συμπαρασύρουν και άλλα κράτη με σκοπό να

 αντιμετωπίσουν έναν υποτιθέμενο κοινό εχθρό. Σ' αυτούς τους σύγχρονους 

πολέμους χρησιμοποιούνται καταστροφικά όπλα, τα οποία εκτοξεύονται 

από πολλά χιλιόμετρα μακριά για να καταστρέψουν όσα κτίστηκαν 

με το μόχθο του κάθε λαού και να οδηγήσουν στο θάνατο

χιλιάδες αθώες ψυχές. 

Και διερωτάται ο κάθε σκεπτόμενος άνθρωπος και μάλιστα ο χριστιανός:

Ποια είναι η αιτία των πολέμων; 

* * *

Ας δούμε τι λέγει η Αγία Γραφή 

και μάλιστα ο Άγιος Απόστολος Ιάκωβος στην ομώνυμη επιστολή του:

 

Ιακ. 4,1            

Πόθεν πόλεμοι καὶ μάχαι ἐν ὑμῖν; οὐκ ἐντεῦθεν ἐκ τῶν ἡδονῶν ὑμῶν τῶν στρατευομέ-

νων ἐν τοῖς μέλεσιν ὑμῶν;

ΕΡΜΗΝΕΙΑ:         

Από που προέρχονται και γεννώνται μεταξύ σας εχθρικές καταστάσεις, έριδες και συγκρού-

σεις; Δεν προέρχονται από αυτή την αιτία, δηλαδή από τις εμπαθείς επιθυμίας αμαρτωλών 

ηδονών, αι οποίες επιθυμίες έχουν επιστρατευθεί και διεξάγουν πόλεμο μέσα  στα μέλη σας,

για να σας υποδουλώσουν εις την φαυλότητα;

Ιακ. 4,2             

ἐπιθυμεῖτε, καὶ οὐκ ἔχετε· φονεύετε καὶ ζηλοῦτε, καὶ οὐ δύνασθε ἐπιτυχεῖν· μάχεσθε 

καὶ πολεμεῖτε, καὶ οὐκ ἔχετε, διὰ τὸ μὴ αἰτεῖσθαι ὑμᾶς·

ΕΡΜΗΝΕΙΑ:  

Επιθυμείτε και δεν έχετε αυτό που επιθυμείτε. Και πάνω στην επιθυμία σας να το αποκτήσε-

τε, μπορεί να φθάσετε ακόμη και μέχρι του φόνου. Φθονείτε και επιθυμείτε με εμπάθεια και

δεν μπορείτε να πετύχετε αυτό, που επιθυμείτε. Και το αποτέλεσμα είναι ότι καταλήγετε σε

συγκρούσεις και σε εχθρικές καταστάσεις. Και δεν έχετε αυτά που θέλετε, διότι δεν ζητά-

τε από το Θεό με πίστη, ό,τι είναι καλό και ωφέλιμο για σας.

 *****

Αυτά που μας λέγει ο άγιος Απόστολος Ιάκωβος, αγαπητοί μου φίλοι, ισχύουν και προσωπικά για τον καθένα, αλλά και για το σύνολο των ανθρώπων. Εμείς οι χριστιανοί να προσευχόμαστε αδιάλειπτα για να φωτίζει ο Θεός τους κυβερνήτες των κρατών και να προστατεύει τους απλούς ανθρώπους που θυσιάζονται στο βωμό του της αλαζονείας και της κερδοσκοπίας των ... "μεγάλων".

π. Θ.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Οικογενειακά στιγμιότυπα από τον "ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟ"

    Με αφορμή την ονομαστική εορτή του καλού μας συνεργάτη κ. Πανταζή Γερμάνη, οι συνεργάτες-εθελοντές του Κέντρου Διαχείρισης Ανθρωπιστικής Βοήθειας (ΚΕ.Δ.Α.Β.) της Ι.Μ.Δημητριάδος -παράρτημα του Σ.Σ.Κ. Βόλου "Ο ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΣ", του επεφύλαξαν μια έκπληξη με τραγούδι και δώρο που τον εξέφραζε απόλυτα. Του ευχόμαστε εκ καρδίας να είναι ευλογημένος και υγιής.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ