"Η θυσία του Θεανθρώπου" (Η σημερινή ομιλία στη Σχολή Γονέων του Αγ. Νικολάου Βόλου- (20/01)

Συνεχίζονται οι εβδομαδιαίες ομιλίες 

στην Ενοριακή Σχολή Γονέων  

του Μητροπολιτικού Ι. Ναού Αγ. Νικολάου Βόλου.

Σήμερα 

(Δευτέρα 20/01/2025),

ο υπεύθυνος της συνάξεως, π. Θεόδωρος Μπατάκας, 

θα μιλήσει με θέμα: "Η ΘΥΣΙΑ ΤΟΥ ΘΕΑΝΘΡΩΠΟΥ".

Το μάθημα αυτό εντάσσεται στη σειρά των ομιλιών 

του νέου ιεραποστολικού έτους (2024-2025) 

με γενικό Θέμα: 

ΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Το πρόγραμμα

5:30 μ.μ.

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ

5:50 μ.μ.

ΙΕΡΑ ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΛΟΥΚΑ

6:30 μ. μ

Η ΟΜΙΛΙΑ 

"Η ΘΥΣΙΑ ΤΟΥ ΘΕΑΝΘΡΩΠΟΥ".

** * 

Κατά τη διάρκεια των ιερών ακολουθιών θα εκτίθεται προς προσκύνηση τεμάχιο

ιερού λειψάνου του Αγίου Λουκά, Αρχιεπισκόπου Συμφερουπόλεως και Κριμαίας.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Ασφαλής Πλοήγηση στο Διαδίκτυo

 

Ασφαλής Πλοήγηση στο Διαδίκτυο
Τέταρτη συνάντηση της Σχολής Γονέων Βόλου της Ι.Μ.Δ

Με μεγάλη συμμετοχή και έντονο ενδιαφέρον πραγματοποιήθηκε , σήμερα Κυριακή 19/1, η λειτουργία της Σχολής Γονέων Βόλου. Πρόκειται για ένα πρόγραμμα ομιλιών, με προσκεκλημένους επιλεγμένους ομιλητές, που σκοπό έχει την ενίσχυση και την έμπνευση των νέων συζύγων, στην πορεία της ζωής, μέσα στην οικογένεια. H εκδήλωση  πραγματοποιήθηκε παρουσία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ.Ιγνατίου, ενώ τον συντονισμό είχε ο  Πρωτοσύγκελλος της Μητροπόλεώς μας, Αρχιμ. Μάξιμος Παπαϊωάννου.

Ομιλητής της σημερινής εκδήλωσης ήταν ο Ανθυπαστυνόμος κ. Γεώργιος Σκόνδρας, εκπρόσωπος της Υποδιεύθυνσης Δίωξης και Εξιχνίασης Εγκλημάτων Βόλου. Στη διάρκεια της ομιλίας, ο κ. Σκόνδρας ανέλυσε κρίσιμα θέματα που σχετίζονται με την ασφάλεια στο διαδίκτυο και τη χρήση του από ανηλίκους και ενήλικες. Συγκεκριμένα, η θεματολογία περιλάμβανε θέματα όπως η αποστολή της Υποδιεύθυνσης Δίωξης και Εξιχνίασης Εγκλημάτων Βόλου: Δυνατότητες επικοινωνίας με την Υπηρεσία και διαδικασίες υποβολής καταγγελίας για ποινικά αδικήματα που διαπράττονται μέσω διαδικτύου, οι Διαδικτυακές απειλές και μέτρα προστασίας: Ενημέρωση για τους τρόπους αντιμετώπισης των κινδύνων που παραμονεύουν στον ψηφιακό κόσμο, τα αδικήματα που σχετίζονται με τη χρήση του διαδικτύου: Αναφορά στα πιο συνηθισμένα εγκλήματα και τον τρόπο διάπραξής τους, ο Διαδικτυακός εκφοβισμός (Cyberbullying) και εκβιασμός ανηλίκων (Cyber Grooming, Sextortion): Ενημέρωση για την προστασία και την πρόληψη περιστατικών που αφορούν παιδιά και εφήβους, οι Κίνδυνοι στις ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης: Παρουσίαση ενδεδειγμένων ενεργειών για την πρόληψη και την αντιμετώπιση των σχετικών κινδύνων και η Ψηφιακή υποκλοπή δεδομένων και διασφάλιση προσωπικών δεδομένων: Συμβουλές για την προστασία των ευαίσθητων πληροφοριών στο διαδίκτυο...

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

ΕΙΝΑΙ ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΒ΄ ΛΟΥΚΑ - Ο ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ ΙΓΝΑΤΙΟΣ ΣΕ 60’’

"Ο Χριστός, βλέποντας τους δέκα λεπρούς, τους καλεί να πάνε στους ιερείς για να διαπιστώσουν τη θεραπεία. Κι έτσι κι έγινε.

Όμως από τους δέκα, μόνο ένας επιστρέφει για να ευχαριστήσει τον Χριστό.

Ο Χριστός με το θαύμα Του, τους ενέταξε και πάλι στην ανθρώπινη κοινωνία, από την οποία είχαν απομονωθεί. Όμως πνευματικά, μόνον ο ένας επέστρεψε να ευχαριστήσει νιώθοντας ευγνωμοσύνη. Δυστυχώς, πέρα από τη σωματική λέπρα υπάρχει η αρρώστια μιας ψυχής, που δεν ξέρει να ευγνωμονεί, που δεν ξέρει να ευχαριστεί. Αλλά μέσα στην Εκκλησία ζούμε κατ'εξοχήν την Ευχαριστία. Την Ευχαριστία στον Χριστό, αυτή που μας ενώνει και ευγνωμονούμε και τους συνανθρώπους μας. Ο Χριστός μας καλεί να θεραπευθούμε ψυχικά και σωματικά. Να αφήσουμε τον εγωισμό και να βρούμε μέσα από τη Θεία Ευχαριστία τελικά, την Κοινωνία της Αγάπης.

Αμήν! "

Παρακολουθήστε το σύντομο βιντεάκι που ετοίμασε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Δημητριάδος και Αλμυρού κ.Ιγνάτιος, για την Κυριακή ΙΒ΄ Λουκά.

 

Δείτε εδώ: https://www.youtube.com/embed/EZIImT9ZuVA

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

ΔΟΞΑ ΤΩ ΘΕΩ! (π. Δημητρίου Μπόκου)

Οι δέκα λεπροί άνδρες

Ο Χριστός θεράπευσε δέκα λεπρούς, απ’ τους οποίους ένας μόνο

(και μάλιστα Σαμαρείτης, όχι δηλαδή βέρος, αυτόχθων Ιουδαίος)

αισθάνθηκε την ανάγκη να επιστρέψει και να του εκφράσει την

ευγνωμοσύνη του (Κυριακή ΙΒ΄ Λουκά).

Ένας στους δέκα λοιπόν το ποσοστό των ευεργετημένων που

λένε «ευχαριστώ». Οι υπόλοιποι τί κάνουν; Πιθανόν να αισθάνονται

πολύ άσχημα μέσα τους, επειδή βρέθηκαν στην ανάγκη να

ευεργετηθούν. Αρνούνται να εκφράσουν ευγνωμοσύνη, επειδή ίσως,

όπως αναφέρει κάποιος, με τη συμπεριφορά του ο «ευεργέτης» «έχει

στραπατσάρει την αξιοπρέπειά τους με χειρουργική ακρίβεια, τους

έχει φτύσει κατάμουτρα».

Όμως ο Θεός ευεργετεί με τέλεια διάκριση. Χωρίς να εξευτελίζει

τον άνθρωπο. Και φυσικό θα ήταν, αυθόρμητα ο άνθρωπος να τον

ευχαριστεί. «Ευλόγει η ψυχή μου, τον Κύριον», λέει ο Δαυΐδ, «και μη

επιλανθάνου πάσας τας ανταποδόσεις αυτού».

Μα το Ευαγγέλιο προχωράει ακόμα παραπέρα. Μας καλεί να

ευχαριστούμε τον Θεό για όλα. Όχι μόνο για τα ευχάριστα της ζωής,

αλλά και για τα δυσάρεστα και μάλιστα κυρίως γι’ αυτά. Όχι μόνο για

τις χαρές, αλλά και για τα βάσανα. Και όταν κερδίζουμε και όταν

χάνουμε. Και είναι αυτονόητο βέβαια να τον ευχαριστούμε όταν όλα

πάνε καλά. Αλλά και όταν υποφέρουμε; Και η ζωή μας είναι μια

ατέλειωτη συμφορά; Και η δυστυχία κατακλύζει τα πάντα και ο

κόσμος καταποντίζεται μέσα μας και γύρω μας;

Ναι! Ακόμα και τότε! Για πολλούς λόγους, που δεν είναι δυνατόν

να αναλυθούν εδώ.

Ακροθιγώς, ας θυμηθούμε μόνο την περίπτωση της τρομερής

«τιμωρίας» που υπέστησαν τα Σόδομα και τα Γόμορρα. Ο Χριστός

αναφέρθηκε κάποτε σ’ αυτήν λέγοντας, ότι κατά την ημέρα της

κρίσεως οι κάτοικοι των Σοδόμων και των Γομόρρων θα είναι σε

καλύτερη θέση από πολλούς άλλους, που έχουν λόγο και ευκαιρία να

μετανοήσουν, αλλά δεν το πράττουν (Ματθ. 10, 15). Τί λέει δηλαδή ο

Χριστός; Ότι οι Σοδομίτες θα λένε ευχαριστώ στον Θεό, επειδή

έβρεξε πάνω τους «θείον και πυρ εξ ουρανού» και τους κατέκαυσε (Γεν.

19, 24). Μα είναι λογικό αυτό;

Ο Χριστός λέει, ότι, επειδή εκεί τότε τους κατέστρεψε με τόσο

τραγικό τρόπο, γι’ αυτό ακριβώς τώρα, στην τελική κρίση, θα τους

δώσει μια καλύτερη θέση από αυτή που θα τους άξιζε πραγματικά.

«Κακεί τιμωρίαν τινά υποστήσονται, κουφοτέραν δε, διά το προλαβόντας

ενταύθα τοσαύτης πειραθήναι αγανακτήσεως». Θα έχουν και εκεί (στην

άλλη ζωή) κάποια τιμωρία, αλλά ελαφρότερη, επειδή όταν ζούσαν

εδώ έπεσε πάνω τους τόσο μεγάλη οργή Θεού (αγ. Ιω. Χρυσόστομος).

Επιπλέον αυτοί τιμωρήθηκαν με τέτοιο τρόπο για χάρη μας. Για

δικό μας παραδειγματισμό. Οι ίδιοι δεν είχαν χρόνο για μετάνοια, δεν

τους δόθηκε δεύτερη ευκαιρία. Ένας λόγος παραπάνω λοιπόν, για να

τους δώσει ο Θεός μια καλύτερη αιωνιότητα. Γι’ αυτό κι αυτοί που

πέθαναν με τέτοιο τρόπο, θα ευχαριστούν και θα δοξάζουν τον Θεό

αιώνια. Ο Θεός είναι δίκαιος και όχι άδικος, όπως νομίζουν μερικοί, ή

όπως θα μπορούσε να φανεί με μια πρώτη ματιά. Τους στέρησε με

βίαιο τρόπο μια προσωρινή ζωή, που θα τελείωνε πολύ σύντομα,

αλλά τους εξασφάλισε με τον τρόπο αυτό μια πολύ καλύτερη ζωή,

που δεν θα τελειώσει ποτέ.

Κι ακόμα περισσότερο: Ο πόνος της εδώ ζωής όχι μόνο μετριάζει

τις εκεί τιμωρίες, αλλά μπορεί ακόμα και να σβήσει εντελώς τις

αμαρτίες μας και να μας απαλλάξει έτσι από κάθε τιμωρία!

Λοιπόν; «Δόξα τω Θεώ πάντων ένεκεν»! Για όλα! Και κυρίως για τα

βάσανά μας!

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Μην βγάζετε συμπεράσματα από την πρώτη εικόνα...

Φθάσαμε σε μια εποχή 

που κάποιοι έχουν κάνει επικερδές επάγγελμα την... επαιτεία.

Έχουν συγκεκριμένη θέση που ... "παρκάρουν" καθημερινά, έχουν επιμελημένη

στολή εργασίας, με σκοπό να προσελκύσουν την προσοχή των περαστικών

και αφελών συμπολιτών μας. Άλλοι ζητούν χρήματα, κρατώντας 

ένα πλαστικό ποτήρι και άλλοι δεν ομιλούν αλλά στέκονται

στην ίδια θέση επί πολλές ώρες.

Οι πιο συναισθηματικοί

τους προσφέρουν κάποιο νόμισμα και άλλοι τους προσπερνούν αδιάφορα.

Συνήθως, κάποιοι βρίσκονται έξω από κάποιο ναό ή σε κάποιο 

κεντρικό δρόμο της πόλης. Μερικοί δε έχουν το θράσος 

να πιέζουν με διάφορα λόγια και άλλοι υβρίζουν ή

κάνουν κάποιες χειρονομίες με υπονοούμενα.

Γι' αυτό το λόγο, αγαπητοί μου φίλοι,

μην παρασύρεστε από την πρώτη εικόνα που βλέπετε και ενεργείτε

ενστικτωδώς. Βεβαίως, δεν είναι όλες οι περιπτώσεις ίδιες.

Θα πρέπει αν μας διακρίνει η αρετή της διακρίσεως.

Την καλή μας ελεημοσύνη να την προσφέρουμε

σ' εκείνους που όντως είναι αναξιοπαθούντες

και σε φορείς (εκκλησιαστικούς και μη) 

που ελέγχουν τα πράγμα.

"Πρέπει να ιδρώνουν τα χέρια μας 

όταν δίνουμε ελεημοσύνη"

"... η ζητιανιά συνιστά ποινικό αδίκημα και απαγορεύεται από το Νόμο.

Εξάλλου, τονίζεται ότι κάποιοι πιθανόν να ενεργούν στο πλαίσιο οργανωμένου κυκλώματος που τους εκμεταλλεύεται και κάποιοι ανήλικοι να εξωθούνται από τρίτους 

στην επαιτεία, πράγμα το οποίο απαγορεύεται ρητά".

https://www.offsite.com.cy/eidiseis/astynomika-themata/ayxithikan-oi-epaites-stoys-emporikoys-dromoys-logo-hristoygennon

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Ο ΆΓΙΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ (του Παναγιώτη Μυργιώτη, Μαθηματικού)

Ἀθανάσιον καὶ θανόντα ζῆν λέγω.

Οἱ γὰρ δίκαιοι ζῶσι καὶ τεθνηκότες.

Ο Μέγας Αθανάσιος ή Άγιος Αθανάσιος ή Αθανάσιος Αλεξάνδρειας ήτο

Ορθόδοξος Πατριάρχης Αλεξάνδρειας και η προσωπικότητά του σφράγισε τα

δρώμενα της εποχής του. Μαχητής αταλάντευτος και αγωνιστής της Ορθοδοξίας.

Ανυποχώρητος ήλθε σε σύγκρουση με τους ισχυρούς της εποχής, εξορίστηκε και

ταλαιπωρήθηκε.

Ας δούμε τα πράγματα με τη σειρά. Υιός ευσεβούς οικογενείας έδειξε από

μικρός την ιερατική του κλίση, αφού παρίστανε τον ιερέα και βάπτιζε πιστούς. Από τις

περιγραφές του Γρηγορίου Θεολόγου αλλά και από τα συγγράμματά του βγαίνει το

συμπέρασμα ότι είχε αποκτήσει στην Κατηχητική Σχολή Αλεξάνδρειας θεολογικότατη

μόρφωση αλλά και εγκύκλιες γνώσεις. Η γνωριμία του με τον Μέγα Αντώνιο τον

επηρέασε στην πορεία της ζωής του και εις την διαμόρφωση του ήθους του.

Κατά την δεύτερη εικοσαετία του τετάρτου αιώνος ξεσπά η αίρεση του

Αρείου,. ο Ο Αθανάσιος τότε ήταν λαϊκός, αλλά δεν έμεινε αδρανής. Μάχεται την

αίρεση γράφοντας κείμενα όπως το «Κατά Ειδώλων» και το «Περί Ενανθρωπήσεως

του Λόγου».

Το 325 έχει χειροτονηθεί διάκονος και συμμετέχει ενεργά εις την Α΄

οικουμενική Σύνοδο, την οποία συγκάλεσε ο αυτοκράτορας Μέγας Κωνσταντίνος για

να διευθετηθεί το πρόβλημα που ταλάνιζε τις εκκλησίες.

Το 328 ,σε ηλικία 33 ετών, με σύμφωνη γνώμη κλήρου και λαού χειροτονείται

επίσκοπο, διάδοχος του κοιμηθέντα πνευματικού πατέρα του και επισκόπου

Αλεξάνδρειας Αλεξάνδρου.

Ως Πατριάρχης έκανε πολύ σημαντικό έργο. Μελέτησε τις ανάγκες κληρικών

και λαϊκών για την εναρμόνιση των ρόλων τους και την καλύτερη δυνατή συμβίωση

στο εκκλησιαστικό πλαίσιο. Ανέπτυξε έντονη αντιαιρετική δράση με κύριο στόχο την

διάδοση του «ορθού» δόγματος περί της ομοουσιότητας του Πατρός και του Υιού.

Υπήρξε πρωταγωνιστής μεγάλου και πλουσίου φιλανθρωπικού έργου στην περιοχή

της Αλεξάνδρειας.

Ο Μέγας Αθανάσιος, ο επονομαζόμενος και «στύλος της Ορθοδοξίας»,

ποίμανε τον λαό του για 46 έτη, από τα οποία 17 τα πέρασε στην εξορία.

Ο Άρειος καταδικάστηκε από την Α΄Οικουμενική Σύνοδο και μολονότι

καθαιρέθηκε και εξορίστηκε, δεν μετανόησε. Ο Αυτοκράτορας Κωνσταντίνος

επηρεασθείς από τον Ευσέβιο Νικομήδειας διέταξε ο Άρειος να γίνει δεκτός. Η

απόφαση αυτή βρίσκει τον Αθανάσιο αντίθετο, γιατί η απόφαση αυτή ήταν αντίθετη

και συγκρούονταν με τις αποφάσεις της συνόδου της Νίκαιας. Οι «αρειανιστές»

επίσκοποι βρήκαν την ευκαιρία να εκδιώξουν τον Αθανάσιο, συνασπίστηκαν με

άλλους επισκόπους και έστειλαν αντιπροσωπεία στον Αυτοκράτορα κατηγορώντας

τον Αθανάσιο για φορολογία του Λαού υπέρ της Εκκλησίας, μαγείας και πορνείας.

Συγκλήθηκε σύνοδος στην Καισάρεια στην οποία δεν παραβρέθηκε, διότι ήταν

πλεκτάνη των αντιπάλων του. Ο αυτοκράτορας ορίζει δεύτερη σύνοδο στην Τύρο και

στέλνει μήνυμα στον Αθανάσιο να παραστεί, γιατί διαφορετικά θα ασκήσει βία

εναντίον του. Παρίσταται και καταρρίπτει όλες τις κατηγορίες εις βάρος του.

Μετά την αθώωσή του νοιώθει ότι απειλείται η ζωή του και μεταβαίνει στην

Κωνσταντινούπολη για να ζητήσει την προστασία του Αυτοκράτορα. Οι αντίπαλοί του

πέτυχαν όχι μόνο να μη τον δεκτεί ο αυτοκράτορας, αλλά και να τον εξορίσει στην

Γαλατία . Ο αυτοκράτορας ήταν δυσαρεστημένος από την κριτική που του ασκούσε ο

Αθανάσιος. Μετά τον θάνατο του Κωνσταντίνου το 337 ο Αθανάσιος επιστρέφει στην

Αλεξάνδρεια και γίνεται ενθουσιωδώς δεκτός.

Οι συκοφαντίες συνεχίζονται και ο Αθανάσιος συγκαλεί σύνοδο 100

επισκόπων, η οποία διακηρύσσει την αθωότητά του. Οι Αρειανοί συγκαλούν σύνοδο

και πείθουν τον νέο «φιλοαρειανό» αυτοκράτορα Κωνστάντιο και τον εξορίζει εις την

Ρώμη, όπου ο επίσκοπός της Ιούλιος συγκαλεί σύνοδο που αθωώνει τον Αθανάσιο

και διακηρύσσει την πίστη της στο σύμβολο της Νίκαιας. Ο Κωνστάντιος πιέζει τον

αδελφό του Κώνστα να παρατείνει την εξορία παρά την αθωωτική απόφαση της

συνόδου της Ρώμης. Αποτέλεσμα, να επιστρέψει μετά από έξι χρόνια εξορίας.

Το 356 ο Κώνστας δολοφονείται και έτσι ο Κωνστάντιος γίνεται μονοκράτορας

του ανατολικού και δυτικού τμήματος της αυτοκρατορίας. Οι Αρειανοί επίσκοποι δεν

χάνουν την ευκαιρία. Συγκαλούν σύνοδο, καθαιρούν τον Αθανάσιο και στέλνουν 5000

στρατιώτες υπό τον Ρωμαίο στρατηλάτη Συριανό για να τον εξοντώσουν. Ο

Αθανάσιος βρίσκεται σε έναν ναό και τελεί παννυχίδα. Φυγαδεύεται κρυφά και

καταφεύγει στην έρημο. Την περίοδο αυτή βρίσκει ευκαιρία ο Αθανάσιος να γράψει

ένα σημαντικό αριθμό έργων του και συγχρόνως διεξάγει αγώνα κατά του

Αρειανισμού.

Ο Κώνστας κοιμάμαι και ο διάδοχός του Ιουλιανός ανακαλεί όλους τους

εξορισθέντες, μεταξύ αυτών και τον Αθανάσιο. Ο Ιουλιανός θέλει να επαναφέρει την

ειδωλολατρία και ο Αθανάσιος μάχεται για την αποκατάσταση της Εκκλησίας.

Πράγματα αντίθετα. Τα πληροφορείται ο Ιουλιανός και διατάζει την εξορία του Αγίου

στην Θηβαΐδα το 367 μέχρι τον θάνατο του Ιουλιανού. Επιστρέφει και επιδίδεται

απρόσκοπτα το έργο του μέχρι το Ουαλεντινιανός Α, ο οποίος ήταν οπαδός του

Αρείου, τον εκδιώκει ξανά . Φοβούμενος την οργή του Λαού εναντίον του, τέσσερεις

μήνες μετά ανακαλεί την εξορία του Αγίου, η οποία ήταν και η τελευταία του.

Χαρακτηριστική φράση του Αγίου Αθανασίου είναι η «Ο Πατήρ διά του Λόγου

εν τω Πνεύματι ενεργεί και δίδωσι τα πάντα». Ο Μέγας Αθανάσιος έχει τονίσει ότι το

Άγιο Πνεύμα δεν είναι κτίσμα, αλλά είναι κατά φύση άκτιστο (δηλαδή αδημιούργητο)

και ομοούσιο (δηλαδή έχει την ίδια ουσία) με τον Πατέρα και τον Υιό. Πιο απλά, το

Άγιο Πνεύμα είναι ένα από τρία Πρόσωπα της Αγίας Τριάδος που έχει τέλεια την

θεότητα.

Πλούσιο το συγγραφικό έργο του Αγίου παρά τις διώξεις και την ταλαιπωρία.

Δεν σώθηκαν όλα τα έργα του και από τα διασωθέντα μερικά έχουν νοθευτεί.

Η Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά τη μνήμη του Αγίου Αθανασίου δύο φορές το

χρόνο. Στις 2 Μαΐου, που είναι και η ημερομηνία κοίμησής του και στις 18 Ιανουαρίου

μαζί με τον Άγιο Κύριλλο.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Η 1η εορταστική σύναξη (2025) των συνεργατών του "ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΥ"

Με ιδιαίτερη χαρά και αθρόα συμμετοχή πραγματοποιήθηκε σήμερα (16/01) η Α΄ εορταστική σύναξη των εθελοντών-συνεργατών του "ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΥ" στην ισόγεια αίθουσα του Κέντρου Διαχείρισης Ανθρωπιστικής Βοήθειας (ΚΕ.Δ.Α.Β.). Η εκδήλωση ξεκίνησε με ευλογία της παραδοσιακής βασιλόπιτας του Συλλόγου και σύντομη ομιλία του π. Θεοδώρου Μπατάκα, Προέδρου του Δ.Σ.  Ο π. Θεόδωρος ευχαρίστησε και συνεχάρη όλους τους συνεργάτες του για την παρουσία και τη διακονία τους, τους ενημέρωσε για την πορεία του Συλλόγου και τους παρακάλεσε να συνεχίσουν την δραστηριότητά τους μέσα σε κλίμα ενότητας και ανιδιοτελούς προσφοράς. Στη συνέχεια, ακολούθησε δεξίωση προς τιμή όλων των διακόνων του "ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΥ". Στο τέλος, εστάλησαν στα κρατητήρια του Αστυνομικού Τμήματος Βόλου διάφορα εδέσματα, βασιλόπιτα και αναψυκτικά.

Ο ομιλητής τόνισε μεταξύ των άλλων:  "... Ήδη, έχουμε εισέλθει  στο 30ο έτος της δράσης του "ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΥ" (1995-2025). Δοξάζουμε το Θεό για τις πλούσιες ευλογίες Του και τον παρακαλούμε να μας φωτίσει και να μας ενισχύσει για να συνεχίσουμε τη διακονία μας. Πρέπει να έχουμε πάντοτε κατά νου πως όλοι εμείς είμαστε εργάτες της τοπικής μας Εκκλησίας. Το έργο αυτό είναι εκκλησιαστικό και διακονούμε στο Όνομα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού και της ανιδιοτελούς αγάπης του κάθε αναγκεμένου συνανθρώπου μας, κάτω από τη σκέπη της Εκκλησίας μας. Σας παρακαλώ, αγαπητοί μου συνεργάτες, να κρατήσουμε την αγάπη, την ενότητα  και την συνεργασία μεταξύ μας για να δοξάζεται ο Κύριος και να ωφελούνται οι άποροι συνάνθρωποί μας..."

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Ένα ανοικτό παράθυρο που βλέπει στον ουρανό!!!

   Δεν πρέπει να λείπει από κάθε χριστιανικό σπίτι το προσκυνητάρι, όπου φιλοξενούνται οι ιερές εικόνες του Κυρίου, της Θεοτόκου και των αγίων της Εκκλησίας μας. Εκεί όπου καίει ακοίμητο το καντήλι της ευσέβειάς μας και λειτουργεί ως προέκταση της προσευχής μας. Οι εικόνες δεν είναι απλές φωτογραφίες ή πίνακες ζωγραφικής. Είναι ουσιαστικά  μια θεολογική γλώσσα με την οποία μας διδάσκει η Εκκλησία μας την ευσέβεια και την ευλάβεια.  Πρόκειται για ένα πνευματικό παράθυρο μέσω του οποίου αντικρύζουμε τον Ουρανό και ερχόμαστε σε επικοινωνία με τον Κύριο και όλους τους δικαίους που κατοικούν μαζί Του.

Δυστυχώς, στα σημερινά σπίτια των χριστιανών δεν υπάρχει το οικογενειακό προσκυνητάρι. Δεν ανάβεται το καντηλάκι, το καθαρό κερί και το ευώδες θυμίαμα. Μπορεί να δεις στους τοίχους του σαλονιού κρεμασμένες παλιές εικόνες, ιερά άμφια, ιερά σκεύη και τόσα άλλα που η χρήση τους ανήκει στο ναό και όχι στα σαλόνια!!! Ίσως τα αγόρασαν από κάποιο παλαιοπωλείο ή είναι μια κληρονομιά από του πατεράδες και τις μητέρες τους. Κι όμως, η παρουσία τους δεν αξιοποιείται πνευματικά. Βεβαίως, υπάρχουν και νέες οικογένειες που ευωδιάζει η χάρη του Θεού πάνω τους, αλλά είναι τόσο ελάχιστες!

Σήμερα στα σπίτια πολλών θα βρεις διάφορα αγαλματίδια του Βούδα και άλλων ψευδοθεοτήτων, αλλά και σύμβολα παγανιστικά για να ... διώχνουν τάχα το κακό μάτι!!!

Παλαιότερα, που οι μητέρες ήταν θρήσκες, το πρώτο που έκαναν στα νιόπαντρα παιδιά τους ήταν τα πνευματικά δώρα, όπως μια εικόνα του Κυρίου και της Θεοτόκου, ένα καντήλι, ένα θυμιατό, την Κ. Διαθήκη και μια Ελληνική σημαία!!! 

Τέτοιες μανάδες μας τελείωσαν, δυστυχώς....

Εμείς, οι σύγχρονοι γονείς και παππούδες, οι ποιμένες και οι δάσκαλοι μπορούμε να βοηθήσουμε, αρκεί να έχουμε μέσα μας τον πόθο της σωτηρίας των παιδιών και εγγονών μας. Ας το τολμήσουμε...

π. Θ.Μ.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Δημητριάδος Ιγνάτιος: «Η Ζωή μας Είναι Δώρο, Ας Γίνει Δώρο και για τους Άλλους”

 Δειγματοληψία Εθελοντών Δοτών Μυελού των Οστών στη 32η Ταξιαρχία Πεζοναυτών

 

Στη 32η Ταξιαρχία Πεζοναυτών (στρατόπεδο Γεωργούλα στη Νέα Ιωνία), προσκεκλημένος του Διοικητή της, Ταξιάρχου Χρήστου Σπανίδη, βρέθηκε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Δημητριάδος κ. Ιγνάτιος. Με την άδεια του Διοικητή και του Γενικού Επιτελείου Στρατού, και σε συνεργασία με τον σύλλογο «Νίκος Χαλκιάς – Ένας ήρωας για πολλούς», πραγματοποιήθηκε δειγματοληψία πιθανών δοτών μυελού των οστών.

Μετά την ενημέρωση από την Πρόεδρο του συλλόγου, κ. Παναγιώτα Φιλαρέτου, ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας ανέφερε: «Σε στιγμές δοκιμασίας που μπορεί να βρεθεί ο καθένας μας, υπάρχουν δύο δρόμοι. Ο πρώτος είναι κάποιος να τα “βάλει” με τον Θεό, να απελπιστεί και να θυμώσει. Ο άλλος δρόμος, όμως, είναι να πάρει αυτόν τον πόνο και να τον κάνει αλληλεγγύη, προσφορά, θυσία, εθελοντισμό και αγάπη. Αυτόν τον δρόμο διάλεξαν οι γονείς του Νικόλα, οι οποίοι, αν και πόνεσαν και πονάνε ακόμα μέχρι σήμερα, αποφάσισαν να κάνουν ό,τι μπορούν ώστε, αν υπάρξει ξανά ένας άλλος Νικόλας, να βρεθεί δότης. Δυστυχώς, η δεξαμενή της Ελλάδας δεν ήταν τόσο μεγάλη. Σήμερα, όμως, βρίσκονται εδώ μαζί με τους εθελοντές του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, τους οποίους ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου, για να βρεθεί κάποιος που θα σώσει έναν άλλο Νικόλα. Έτσι ξεκίνησαν αυτή την προσπάθεια, συμβάλλοντας στη δημιουργία του δικτύου Φορέων Υγείας του Νομού Μαγνησίας. Ήρθαν εδώ, αναλαμβάνοντας μια μεγάλη ευθύνη, και το κάνουν με την καρδιά τους, θυσιάζοντας ό,τι έχουν και δεν έχουν, ώστε ο επόμενος Νικόλας να μην έχει την πορεία που είχε ο δικός τους, αλλά να κερδίσει ξανά τη ζωή του. Όποιος από εσάς, σήμερα, πει “ναι” στο να δώσει λίγο δείγμα και να δηλώσει εθελοντής, θα έχει συμβάλει στο να υπάρχει ελπίδα για τον επόμενο Νικόλα, ώστε να μην πονέσουν άλλοι γονείς. Πατρικά, σας παροτρύνω να εμπιστευθείτε την προσπάθεια και να σκεφτείτε πραγματικά σαν άνθρωποι που είμαστε ζωντανές εικόνες του Θεού, σαν Χριστιανοί, σαν Έλληνες. Βεβαίως, να μη ξεχνάτε ότι υπηρετείτε σε ένα σώμα που φημίζεται για τον ηρωισμό του και για το ότι έχει τα καλύτερα νιάτα της Ελλάδας».

Ολοκληρώνοντας, ο Σεβασμιώτατος τόνισε:«Η ζωή μας είναι ένα δώρο. Αυτό το δώρο της ζωής εξαρτάται από εμάς για να γίνει δώρο και για τους άλλους. Εσείς, αυτή τη στιγμή που υπηρετείτε την πατρίδα μας, δώρο κάνετε και το κάνετε με την καρδιά σας, γιατί επιλέξατε να είστε εδώ. Το “ναι” στη ζωή και το “όχι” στον θάνατο είναι στα δικά σας χέρια. Αυτό είναι ένα μεγάλο δώρο του Θεού. Εύχομαι αυτή η πρωτοβουλία να δώσει κουράγιο και δύναμη για να συνεχιστεί, και να έχουμε κι άλλες τέτοιες ευκαιρίες. Μακάρι αυτό το στρατόπεδο να αποτελέσει παράδειγμα».

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ