Η ...ΑΣΤΕΓΗ

Ἡ …ἄστεγη Βουλγάρα

Ο Ι. Ν. Ἁγ. Νικολάου  Βόλου

Μία νέα κοπέλα 32 ἐτῶν ἄστεγη, εἶχε ἐνισχυθεῖ ποικιλοτρόπως ἀπὸ τὸ Σύλλογό μας. Θεώρησε καλὸ νὰ ὁδῃγήσει κοντά μας καὶ μία ἄλλη νεαρὰ μετανάστρια, τριάντα περίπου ἐτῶν, γιὰ νὰ τύχει κι ἐκείνη τῆς συμπαραστάσεως τοῦ Συλλόγου μας καὶ τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Ἁγίου Νικολάου. Ὅταν τὴν ὁδήγησε κοντά μας ἡ πρώτη, εικόνα που εἴδαμε ἦταν τραγικὴ. Ἦταν βρώμικη, καχεκτική, μὲ σχισμένα ὑποδήματα κὶ ροῦχα. Δὲν ἀρνηθήκαμε νὰ βοηθήσουμε κι ἐκείνη. Τὴν ὁδηγήσαμε στὴν ἱματιοθήκη τοῦ Φιλοπτώχου καὶ μὲ τὴ βοήθεια τῆς ἄλλης κοπέλας τῆς προσφέραμε καινούργια ροῦχα, ἕνα ζεστὸ μπουφάν, ὑποδήματα, τρόφιμα κ.ἄ. Πῆρε ἀρκετὰ ροῦχα καὶ γιὰ τὰ δυὸ μικρὰ τῆς παιδιά. Ὅπως μᾶς εἶχε ἐνημερώσει, ἦταν ἀπὸ τὴ Βουλγαρία καὶ ἦλθε στὸ Βόλο, γιὰ νὰ ἐργασθεῖ, ὅπως πολλοὶ ἄλλοι συμπατριῶτες της. Τὸ καταφύγιό της, στὴν περιοχὴ τοῦ Παλαιοῦ Τελωνείου, ἦταν ἕνα μεγάλο χάρτινο κουτὶ ἐντὸς τοῦ ὁποίου κουρνίαζε τὰ βράδια ἡ ἴδια μὲ τὰ δυὸ μικρὰ της παιδιά.

Τὴν ἑπομένη ἡμέρα, περνῶντας ἀπὸ τὴν περιοχὴ τοῦ Δημαρχείου, εἶδα τὴν νεαρὰ Βουλγάρα νὰ φορᾷ καὶ πάλι τὰ σχισμένα της ροῦχα. Βλέπετε…ἦταν ἡ φόρμα ἐργασίας. Ἐπαιτοῦσε καὶ ἔπρεπε νὰ πείθει τοὺς «ἀφελεῖς» συμπολῖτες μας… Τελικά, ἀπὸ τὴ στιγμὴ ποὺ ἡ Βουλγαρία εἰσῆλθε στὴν ἑνωμένη Εὐρώπη, πολλοὶ Βούλγαροι κατέκλυσαν τὴν πόλη τοῦ Βόλου. Ἕνα ὀργανωμένο κύκλωμα μαφιόζων ἐκμεταλλεύονταν τὸν πόνο κάποιων ἀναπήρων τσιγγάνων, παιδιῶν, νεαρῶν κοριτσιῶν, ἀκόμη καὶ ἡλικιωμένων μὲ σκοπὸ νὰ πλουτίσουν εἰς βάρος αὐτῶν τῶν εὐαίσθητων ὁμάδων. 

Από το βιβλίο του π. Θεοδώρου "Ο ΞΕΝΟΣ"