Η ΚΡΑΥΓΗ ΕΝΟΣ ...ΠΑΙΔΙΟΥ.

Ὁ Δωδεκάχρονος   Ἀλβανὸς

Ἕνας Δωδεκάχρονος Ἀλβανὸς καθόταν σ’ ἕνα παγκάκι τῆς πλατείας τοῦ Μητροπολιτικοῦ Ναοῦ τοῦ Ἄγ. Νικολάου. Μᾶς ἔκανε ἐντὺπωση ἡ καθημερινὴ παρουσία αὐτοῦ τοῦ παιδιοῦ στὸν ἴδιο χῶρο. Τὸν πλησιάσαμε μὲ ἐνδιαφέρον καὶ τοῦ προσφέραμε φαγητό. Ἦταν ἕνα συνεστασταλμένο καὶ μελαγχολικὸ παιδὶ. Πρὸ ὀλίγων ἑβδομάδων, εἶχαν συλληφθεῖ οἱ γονεῖς του ἀπὸ ἄνδρες τῆς Ὑποδιεύθυνσης Ἀσφαλείας Βόλου καὶ ἀπελάθηκαν στὴν Ἀλβανία, διότι εἶχαν ἔλθει παρανόμως στὴν Ἑλλάδα καὶ ἐργάζονταν παρανόμως σὲ ἀγρούς τῆς γύρω περιοχῆς. Τὸ παιδὶ τους παρέμεινε στὴν Ἑλλάδα περιφερόμενο στοὺς δρόμους τοῦ Βόλου ἐπαιτῶντας, γιὰ νὰ ἐξασφαλίσει τὴν καθημερινή του τροφὴ καὶ νὰ ἱκανοποιήσει τὶς λοιπὲς ἀνάγκες του. Τὸ βράδυ κοιμόταν σὲ ἐξωτερικοὺς χώρους πλατειῶν καὶ πάρκων ἐκτιθέμενο σὲ μεγάλους ἠθικοὺς κινδύνους.

Ἐρωτήσαμε τὸ δωδεκάχρονο: «Πῶς μποροῦμε νὰ σὲ βοηθήσουμε;». Κι ἐκεῖνο ἀπαντᾶ: «θέλω τοὺς γονεῖς μου. Βοηθῆστε με νὰ ἐπιστρέψω στὴν πατρίδα μου. Κουράστηκα…». Συνεργαστήκαμε μὲ τὸ Τμῆμα ἀλλοδαπῶν της Ἀσφάλειας Βόλου  καὶ στὴ συνέχεια, μὲ τὴν οἰκονομικὴ συμπαράσταση τοῦ Συλλόγου «Ὁ Ἐσταυρωμένος», ὁ δωδεκάχρονος ἐπέστρεψε στοὺς γονεῖς του.

Ἀνήμερα τὰ Χριστούγεννα πραγματοποιήσαμε ἐπίσκεψη στὸ πλοῖο, τοὺς προσφέραμε δῶρα, τηλεκάρτες καὶ χρήματα τοὺς μιλήσαμε γιὰ τὴ Γέννηση τοῦ Χριστοῦ καὶ τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, τοὺς ψάλαμε ἐπίκαιρους ὕμνους καὶ φωτογραφηθήκαμε μαζί τους. Μετὰ ἀπὸ δυὸ μῆνες δοκιμασίας τελείωσε ἡ δοκιμασία τῶν ἐννέα ναυτικῶν μεταναστῶν. 

Από το βιβλίο του π. Θεοδώρου "Ο ΞΕΝΟΣ"