ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΟΥ ΧΘΕΣ !!! (φωτογραφίες)

Τα παλαιότερα χρόνια, τα σχολεία στην Ελλάδα ήταν πραγματικά ΝΑΟΙ του πνεύματος. Όλα άρχιζαν με την επίκληση: "Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος". Εκεί τα παιδιά μάθαιναν να πιστεύουν στον Θεό, ν' αγαπούν την Πατρίδα, να σέβονται την Εκκλησία,  ν' αγαπούν τον συνάνθρωπο, να ζουν με τον ιδρώτα του προσώπου τους, να αγαπούν την εργασία και να γίνονται χρήσιμοι στην κοινωνία. Υλικά αγαθά δεν είχαν, αλλά αυτά τα λίγα που διέθεταν οι γονείς τους τα χαιρόντουσαν. Παπούτσια δεν είχαν, αλλά είχαν χαμόγελο και ξεγνοιασιά.

Παλαιότερα, υπήρχαν σχολεία που οι μαθητές τους δεν είχαν κάθισμα για να καθίσουν,.ούτε και θρανο. Κι όμως, αυτό δεν τους εμπόδισε να γίνουν τίμιοι άνθρωποι και χριστιανοί οικογενειάρχες.

 Οι εκπαιδευτικοί, δεν είχαν τις ανέσεις και όλα τα σύγχρονα μέσα, αλλά είχαν μια ζεστή καρδιά που χωρούσε όλα τα παιδιά του κόσμου. Ένοιωθαν τους μαθητές ως παιδιά τους και η αγάπη τους εκδηλωνόταν με πολλούς τρόπους, όπως με τον καλό λόγο, τον έπαινο, την παιδαγωγία, την τιμωρία, τον έλεγχο, και το καλό τους παράδειγμα. 

Παλαιότερα, τα παιδιά αγαπούσαν και σέβονταν τους δασκάλους τους. Άκουγαν με προσοχή όλα όσα τους δίδασκαν. Η ενδυμασία των παιδιών στο σχολείο ήταν απλή και ομοιόμορφη, για να μην νοιώθουν άσχημα όσα παιδιά δεν είχαν ρούχα ν' αλλάζουν συνεχώς. 

Παλαιότερα, οι άνθρωποι έκαναν πολλά παιδιά και τα σχολεία γέμιζαν από μαθητές, οι οποίοι αργότερα γινόντουσαν φλογεροί στρατιώτες που υπεράσπιζαν την πατρίδα. Όλα τα χωριά μας είχαν δημοτικά σχολεία, στα οποία υπηρετούσαν με αυτοθυσία οι δάσκαλοι και οι δασκάλες.

Παλαιότερα, οι μαθητές των σχολείων μας δεν είχαν ηλεκτρονικούς υπολογιστές, αριθμομηχανές, τηλεοράσεις και πολλά άλλα τεχνικά μαθηματικά για να μαθαίνουν φυσική, γραμματική, ζωγραφική κ.λ.π. Οι μαυροπίνακες ήταν η μεγάλη οθόνη που πρόβαλε τα πάντα με απλότητα και αρχοντιά. 

Παλαιότερα, τα ποιήματα, τα τραγούδια, οι αφηγήσεις και τα σκετς, μιλούσαν στην καρδιά των μαθητών, διότι τα θέματά τους ήταν παρμένα από την πίστη και την πατρίδα. 

Υπήρξαν και εποχές ακόμη πιο δύσκολες. Τότε, έλειπαν ακόμη και τα διδακτήρια. Κι όμως, αξιοποιήθηκαν και πολλοί άλλοι χώροι, για να μάθουν τα παιδιά "γράμματα σπουδάγματα, του Θεού τα πράγματα". Ναι, εκείνες τις εποχές υπήρχε υλική φτώχεια. Κι όμως, τότε υπήρχε πλούτος στην καρδιά, διότι είχαν περισσότερη ταπείνωση και χάρη Θεού. 

"Ο Υ Δ Ε Ν   Σ Χ Ο Λ Ι Ο Ν"  

ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ ΜΑΣ. 

Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΑΣ ΒΓΑΛΕΙ ΤΑ ΔΙΚΑ ΤΟΥ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Οι φωτογραφίες έχουν ληφθεί από το διαδίκτυο και βρίσκονται στο μουσείο Μπενάκη, στην Αθήνα...

π. Υάκινθος