"... Γιατί ο φασισμός δεν έχει εθνότητα και θρησκεία, μονάχα μίσος και αίμα.΄΄

Φρόντισε να ξυρίζεις συχνά το «μουστάκι» του φασίστα που φυτρώνει μέσα σου. Να πλένεις την κουκούλα του ρουφιάνου που διψά να στείλει την ζωή στο απόσπασμα. Κρύψε τις πέτρες που κουβαλάς στις τσέπες σου, γιατί βαραίνουν την ψυχή σου.

Τσάκισε τον φασίστα που ζει μέσα σου, το φοβισμένο αυτό ανθρωπάκι που δεν αντέχει το διαφορετικό γιατί τρέμει τον εαυτό του. Και μάθε επιτέλους ότι Χριστός και φασισμός δεν περπάτησαν ποτέ χέρι χέρι, γιατί τους χωρίζει ένας σταυρός. Ο ένας σταυρώθηκε, ο άλλος σταυρώνει….

Διαβάζοντας τον βίου του Αγίου Γεωργίου Καρσιλίδη, και βλέποντας τα μαρτύρια τα οποία υπέστη, η σκέψη μου έγειρε στην αγκαλιά της Πόντιας γιαγιάς μου Μυροφόρας που με μεγάλωσε, δίχως ακοή αλλά με αγάπη πολύ.

Εκείνη η αγράμματη Πόντια γυναίκα της προσφυγιάς, που στον Πόντο την κυνηγούσαν ως Ρωμιά και στην Ελλάδα ως τουρκόσπορο, «Σα ξένα είμαι Έλληνας και σην Ελλάδαν ξένος…» με δίδαξε να αγαπώ την πατρίδα μου χωρίς να μισώ τους άλλους, και κυρίως τους αδύνατους και αναγκεμένους της ζωής.

Με έμαθε την φιλανθρωπία. Η οικογένεια μας υπέστη διωγμούς από από τους Τούρκους Κεμαλιστές φασίστες( είμαι ο ενδέκατος παπας της οικογένειας, κανείς δεν ήρθε ζωντανός στην Ελλάδα), ο Άγιος Γεώργιος Καρσιλίδης εκδιώχθηκε και βασανίστηκε από τους Σταλινιστές φασίστες.

Γιατί ο φασισμός δεν έχει εθνότητα και θρησκεία, μονάχα μίσος και αίμα.΄΄

π. Λύβιος