menu

ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ

Κυριακή 23 Δεκεμβρίου 2018

Μια διαφορετική.... "ελεημοσύνη"... παραμονές Χριστουγέννων!!!!!

Στις μέρες μας, οι λέξεις έχουν χάσει το νόημά τους. 
Άλλα λέμε και άλλα εννοούμε. 
Κι αυτό το διαπιστώνουμε καθημερινά. 
Τις ημέρες των εορτών - Χριστούγεννα και Πάσχα - ξυπνά μέσα μας η διάθεση ν' απλώσουμε το χέρι και στον άλλο, τον διπλανό μας, τον διαφορετικό, τον ανήμπορο, τον φτωχό, τον παράξενο, τον ενοχλητικό κ.λ.π. 
Και όχι μόνον αυτόν...
Μας αγγίζει ακόμη και η δραστηριότητα κάποιων  κοινωνικών δομών και συλλόγων της τοπικής μας κοινωνίας και πολλών άλλων που δραστηριοποιούνται εντός και εκτός της πατρίδας μας...
Τους θυμόμαστε μόνον όταν πλησιάζουν οι γιορτές και μετά τους ξεχνάμε όλους αυτούς....

Ασφαλώς, για τον Χριστιανό δεν ισχύει αυτό... 
Δεν θυμάται τον άλλο μόνον τις γιορτές, αλλά καθημερινά...
Αυτό ζητά από τα παιδιά Του ο Χριστός..
Η ελεημοσύνη  δεν έχει σχέση ΜΟΝΟ ΜΕ ΤΡΟΦΙΜΑ ΚΑΙ ΧΡΗΜΑΤΑ..
Υπάρχουν πολλοί τρόποι, όπως είναι η προσευχή, τα παρηγορητικά λόγια, ένα σωτήριο μήνυμα, ένα χριστιανικό βιβλίο, η αφιέρωσε χρόνου για την αντιμετώπιση των προβλημάτων του πλησίον, η μακροθυμία, η επιείκεια, η συγχωρητικότητα,  η συμπάθεια και τόσα άλλα...

Αυτές όμως τις ημέρες, γινόμαστε μάρτυρες πολλών γεγονότων, κυρίως από πρόσωπα που "δεν το περιμένεις", αποδεικνύοντας αυτό που σας προανέφερα. Θα σας αναφέρω δύο εκ διαμέτρου αντίθετα περιστατικά για να βγάλετε μόνοι μας τα συμπεράσματα...
  • Σήμερα το βράδυ - Κυριακή 23/12 - βάδιζα στο πεζοδρόμιο της περιφερειακής οδού της πόλεώς μας. Καθ' οδόν συνάντησα έναν φτωχό άνθρωπο - κάποια ηλικίας - τον όποιο έβλεπα τακτικά να ψάχνει το περιεχόμενο των κάδων του Δήμου Βόλου αναζητώντας, όπως νόμιζα,  κάποια υλικά. Τον είχα δει δε να τρώει και αποφάγια που τα έβρισκε μέσα στα σκουπίδια. Χάρηκε που με είδε... Πήρε την ευχή μου και μου λέει:- "Πάτερ μου, σε παρακαλώ θέλω να σου δώσω κι εγώ το κάτι τί μου για τον αγώνα που κάνεις στηρίζοντας του φτωχούς....". Βάζει το χέρι στην τσέπη και μου προσφέρει από το υστέρημά του 10,00 Ε !!! "Εμένα μου δίνουν, μη στενοχωρείσαι. Πρέπει να φάνε και κάποιο άλλοι....."Έμεινα άφωνος....

  • Προ ολίγων ημερών, μας κάλεσαν κάποιοι συνάνθρωποί μας να παραλάβουμε μια μεγάλη προσφορά σε κρέας για να το διανείμουμε σε άπορες οικογένειες της περιοχής μας.  Μας υποσχέθηκαν πως θα μας έδιναν 100 κιλά κατεψυγμένου κρέατος σε διάφορες συσκευασίες. . Φανταστείτε την χαρά μας... Άμεσα κινητοποιηθήκαμε και επισκεφθήκαμε τον χώρο που μας υπέδειξαν για να δούμε το προσφερόμενο κρέας, κατ' αρχάς, και, στη συνέχεια, να προγραμματήσουμε την μεταφορά του. Μας οδήγησαν στο μεγάλο ψυγείο μαζί με την υπεύθυνη κυρία, η οποία με διαβεβαίωσε πως όλη αυτή η ποσότητα ήταν ελεγμένη και έτοιμη προς βρώση... Ο καλός μου συνεργάτης που με συνόδευε γέμισε με κόπο το Ι.Χ. αυτοκίνητό του και, αφού ευχαριστήσαμε τους... "δωρητές" μας, το μεταφέραμε σε εκκλησιαστικό χώρο για να τα αποθηκεύσουμε. Πριν όμως το τακτοποιήσουμε στον καταψύκτη, ελέγξαμε μια - μία όλες τις συσκευασίες που ήταν όμορφες εξωτερικά, αλλά... εσωτερικά ήταν μια απογοήτευση. Τα 9/10 των κρεάτων που παραλάβαμε ήταν ακατάλληλα προς βρώση, διότι είχαν λήξει  εδώ και ενάμιση χρόνο!!!  Και πάλι έμεινα άφωνος.... Τελικά αυτό δεν ήταν ελεημοσύνη, αλλά ξεφόρτωμα.... 

ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΔΙΚΑ ΣΑΣ...

▣ Γίνετε μέλη στη σελίδα μας στο Facebook: ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΥ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου