Ένα κάθε μέρα (1ια΄) - Πως εξομολογούμαστε τους λογισμούς μας.

Συνήθως, οι περισσότεροι χριστιανοί δεν υπολογίζουν ως αμαρτία τους λογισμούς και ως εκ τούτου δεν τους εξαγορεύουν στον πνευματικό τους πατέρα. Οι θεοφόροι πατέρες της Εκκλησίας μας τονίζουν ιδιαιτέρως αυτό το θέμα, διότι ΟΛΑ αρχίζουν μ' ένα λογισμό. Αν ο χριστιανός δεν κρύψει τους αρνητικούς λογισμούς του, κατά την ώρα της εξομολόγησης, και τους χαρακτηρίσει με απλότητα και συνοπτικά, τότε ξεριζώνονται και δεν πιάνουν ρίζα. Δεν προχωρούν στην συγκατάθεση και στην πτώση

Κάποτε ερωτήθηκε ο μακαριστός Γέροντας Αρχιμ Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος (+) από κάποιο πνευματικό του παιδί και απήντησε ως εξής:

-Και οι λογισμοί είναι θέμα εξομολογήσεως. 

Θα πει: "είχα, πάτερ μου, λογισμούς εκδικήσεως. 

Δεν τους έφερα μεν εις πέρας, αλλά  λογισμούς είχα".

Δεν λέμε: "όσα έπραξα εν λόγω ή εν έργω ή διανοία".

Είναι και "εν διανοία" αμαρτίες και πρέπει  να εξομολογούνται. 

Όχι, με λεπτομέρειες.

Γενικώς. 

Είχα σαρκικούς λογισμούς. 

Είχα λογισμούς εκδικήσεως.

Είχα λογισμούς αντιπάθειας. αγανακτήσεως κ.α.

Δεν είναι ανάγκη να γίνουν λόγια ή έργα

Και οι λογισμοί είναι αμαρτωλοί.

Όταν βέβαια τους δεχόμαστε...

Όταν κάνουμε κουβέντα με τους λογισμούς, τότε βεβαίως αμαρτάνουμε...

Απόσπασμα από το βιβλίο του μακαριστού π. Επιφανίου

Π Ν Ε Υ Μ Α Τ Ι Κ Η   Ζ Ω Η, 

Έκδοση Αγ. Ιωαν. ο Δαμασκηνός

Σταμάτα 2019