Με λένε Αρετή...

Με λένε Αρετή. 

Γεννήθηκα πριν ν' ανατείλει ο ήλιος ένα πρωινό του φθινοπώρου. 

Όλοι περίμεναν με αγωνία τον ερχομό μου. 

Περίμεναν να μ' αντικρίσουν. 

Όλοι μιλούσαν για μένα. 

Και ήρθα... 

Ήρθα αθόρυβη αλλά αποφασιστική... 

Ήρθα ...ο ερχομός μου ακόμη ηχεί... σαν σάλπιγγες μιας άλλης εποχής. 

Με λένε Αρετή. 

Μ' αναγνωρίζουν από μακριά. 

Το βήμα μου αντηχεί στους έρημους δρόμους. 

Το βλέμμα μου καρφωμένο μόνο μπροστά. 

Το μέτωπό μου λαμπερό από τον ήλιο του μεσημεριού. 

Με λένε Αρετή. 

Κοιτάζω μόνο μπροστά. 

Τρυπώνω μόνο σε καρδιές έτοιμες για να θυσιαστούν. 

Σε ψυχές που λαχταρούν την αλήθεια και τη δικαιοσύνη.

 Αγγίζω με τις άκρες των δακτύλων μου τα όνειρα όλων των ανθρώπων...

Σ.Δ.