Την Μ. Πέμπτη (Για τους μικρούς μας φίλους)

Το κοριτσάκι άνοιξε το παράθυρο και μια γλυκιά ευωδιά μπήκε και απλώθηκε στο δωμάτιο. Κοίταξε την αγαπημένη της πασχαλιά να ξεχωρίζει με τα μοβ λουλουδάκια της. Πλήθος πεταλούδες ροζ, κίτρινες, πορτοκαλί και γαλάζιες πετούσαν τριγύρω της. 

Την αγαπούσε την πασχαλιά και περίμενε με λαχτάρα να τη δει ανθισμένη. 

Πήρε βαθιές ανάσες ευχαριστημένη και τακτοποίησε το κρεβατάκι της. Άκουσε τη φωνή της γιαγιούλας της και τρέχοντας πήγε να τη βρει. 

-Έλα, κάθισε κοντά μου, να σου πω πόσο μεγάλη είναι η σημερινή ημέρα. Την Μεγάλη Πέμπτη εμείς οι χριστιανοί θυμόμαστε πρώτον τον ιερό νιπτήρα όπου ο Κύριος έπλυνε τα πόδια των μαθητών του για να τους δείξει τον δρόμο της ταπείνωσης που πρέπει να ακολουθήσουν. Τους δίδαξε με το παράδειγμά Του! 

 Δεύτερον, θυμόμαστε το μυστικό δείπνο όπου  παραδίδει στους μαθητές Του τα θεία Μυστήρια. 

Τρίτον, την προσευχή Του στον κήπο της Γεθσημανή που πρόσφερε ως άνθρωπος στον Θεό και Πατέρα Του και τέταρτον, την προδοσία του Ιούδα. 

 Θα πάμε νωρίς στην εκκλησία να ακούσουμε τα δώδεκα Ευαγγέλια και μετά θα καθίσουμε να στολίσουμε τον Επιτάφιο, όπως κάνουμε κάθε χρόνο. 

-Ναι καλή μου γιαγιά! Θέλω κι εγώ να στολίσω τον Επιτάφιο. Μπορώ να κόψω λίγα λουλούδια από την πασχαλιά μας και από τον κήπο μας; 

-Πάρε ένα πανεράκι να τα βάλεις! Είναι μεγάλη ευλογία γιατί θα είμαστε κοντά Του! Θα ακολουθήσουμε μαζί Του τον δρόμο προς τον Γολγοθά και την Ανάσταση! Θα συμπαρασταθούμε στον πόνο της Παναγίας μας!   

-Ναι καλή μου γιαγιούλα!  Και αύριο θα γίνω μυροφόρα! 

Σ.Δ. Δασκάλα