Ο Όσιος Ονούφριος πέρασε πολλά βάσανα στην έρημο... (Για τους μικρούς μας φίλους)

- Γρήγορα Ραφαήλ! Φωνάζει η Δροσούλα κοιτάζοντας τον κατάμαυρο ουρανό και τις χοντρές σταγόνες της βροχής που πέφτουν.

Μόλις έβαλαν το πόδι τους μέσα στο σπίτι, έβγαλαν ένα αναστεναγμό ανακούφισης.

-Ευτυχώς! Μόλις που προλάβαμε! Είπε ο Ραφαήλ ακούγοντας τις αστραπές και τα μπουμπουνητά.

-Γιαγιά! Τι ωραία που μυρίζει! Φώναξε η Δροσούλα καθώς είδε τη γιαγιά της να έρχεται με μία πετσετούλα για να σκουπίσει τα μαλλάκια τους.

-Μόλις έβγαλα από τον φούρνο τη σπανακόπιτα. Θα κρυώσει λίγο και θα σας βάλω να φάτε! Είπε η γιαγιά καθώς σκούπιζε τα κεφαλάκια τους.

Κι όταν κάθισαν να απολαύσουν την νόστιμη πιτούλα της γιαγιά τους, έξω γινόταν κατακλυσμός.

- Λυπάμαι αυτούς που βρίσκονται έξω!

-Ναι, Δροσούλα μου, όμως ξέρεις ότι υπάρχουν άγιοι που ζούσαν έξω στον υπερβολικό καύσωνα του καλοκαιριού και το ψύχος του χειμώνα;

Θα σας πω για έναν όσιο που έζησε στην έρημο εξήντα χρόνια γυμνός!

-Και ποιος είναι γιαγιά;

Είναι ο Όσιος Ονούφριος ο Αιγύπτιος, που γιορτάζει στις 12  Ιουνίου. Καταγόταν από την Περσία και ο πατέρας του ήταν βασιλιάς. Επειδή η μητέρα του δεν μπορούσε να κάνει παιδιά προσεύχονταν και παρακαλούσαν και οι δυο το Θεό. Και εισακούστηκαν οι προσευχές τους. Ο πατέρας του έπειτα από θεία αποκάλυψη τον ονόμασε Ονούφριο και τον οδήγησε σ' ένα μοναστήρι στην Θηβαΐδα της Αιγύπτου. Στο δρόμο που πήγαιναν με τους υπηρέτες τους, τους ακολουθούσε ένα ελάφι που τον έτρεφε με το γάλα του.

Στο Κοινόβιο ερχόταν κάθε μέρα ως τον τρίτο χρόνο το ελάφι και τον έτρεφε. Οι μοναχοί ζούσαν με αγιότητα κι αγάπη μεταξύ τους, νηστεία και προσευχή. Την ημέρα με σιωπή έκαναν το εργόχειρό τους. Εκεί ο μικρός Ονούφριος διδάχθηκε την  Αγία Γραφή και όλη την τάξη της μοναχικής πολιτείας.

Άκουγε να μιλούν με θαυμασμό για τον Προφήτη Ηλία, τον Άγιο Ιωάννη Βαπτιστή και Πρόδρομο και όλους αυτούς που άφησαν τον κόσμο και ζούσαν στην έρημο, σε σπηλιές, χωρίς καμιά παρηγοριά από τους ανθρώπους, τους αναχωρητές

Αν τους έρθει κάποιος πειρασμός δεν έχουν κανέναν να τους συμβουλέψει μόνο ο Θεός θα τους φωτίσει! Δεν έχουν τα αναγκαία που χρειάζεται ένας άνθρωπος.

Ασχολούνται με τις ακολουθίες και τις προσευχές γιατί δεν κάνουν κανένα εργόχειρο.

-Και ποιος τους βοηθάει, γιαγιά όταν χρειαστούν κάτι;

-Οι Άγγελοι του Θεού! Ο Θεός δεν αφήνει μόνα τους τα πλάσματά του! 

Ο Όσιος Ονούφριος θέλησε να μιμηθεί την αγία ζωή τους! Άναψε μέσα του ο πόθος της αναχωρήσεως και η ψυχή του έλιωνε από την αγάπη της ησυχίας.

Έτσι μια νύχτα, βγήκε από το Μοναστήρι, παρακαλώντας τον Θεό να τον οδηγήσει στο μέρος που τον ευχαριστεί να κατοικήσει.

Καθώς έφτασε στην έρημο αποφάσισε να μείνει σε ένα όρος. Βλέπει ένα μεγάλο φως και φάνηκε μπροστά του ένας ΄Αγγελος, που ο Θεός τον πρόσταξε να τον φυλάει από τη γέννησή του μέχρι το τέλος του.

Περπάτησε αρκετά μαζί του κι όταν έφτασε σε μια σπηλιά ο Άγγελος εξαφανίστηκε. Εκεί συνάντησε την καλύβα του ερημίτη Ερμεία που τον περίμενε μετά από θεία αποκάλυψη. Ο Όσιος Ονούφριος έμεινε μαζί του λίγες ημέρες,τον δίδαξε και τον συμβούλεψε τα αναγκαία στην άσκηση και τον οδήγησε σε μια άλλη σπηλιά στην βαθύτερη έρημο. Έξω είχε ένα φοίνικα και μια πηγή. Ο γέροντας έμεινε μαζί του τριάντα μέρες διδάσκοντάς τον κι έπειτα ερχόταν κάθε χρόνο ώσπου πέθανε και τον ενταφίασε ο Όσιος.

Ο Όσιος Ονούφριος πέρασε πολλά βάσανα στην έρημο. Νέκρωσε το σώμα του υπομένοντας ζέστη, το κρύο και την πείνα. Τα ενδύματά του έλιωσαν με τα χρόνια κι έμεινε ολόγυμνος, πέρασε ασθένειες και πειρασμούς. Πάλεψε με τα πάθη του.  Όμως τα υπέμεινε όλα με καρτερία γιατί σκεπτόταν τα αγαθά που χαρίζει ο Θεός σ' αυτούς που τον αγαπούν, έτσι δυνάμωνε τις προσευχές του.

Ένας Άγγελος του πήγαινε κάθε μέρα έναν άρτο και κάθε Κυριακή ερχόταν και μεταλάμβανε όλους τους ερημίτες και έπαιρναν δύναμη και νικούσαν τα πάθη της σάρκας, την πείνα, την δίψα, τον πόνο.

Μια μέρα στην έρημο συνάντησε τον Όσιο Παφνούτιο,  τον έστειλε ο Θεός στην έρημο για να βρει όσιους άνδρες και να πάρει την ευλογία τους. Ο Όσιος Ονούφριος αφού τον ευλόγησε άφησε την τελευταία του πνοή και ο Παφνούτιος τον έθαψε κάτω από τον πελώριο φοίνικα. Έγραψε τον βίο του Οσίου για να δοξαστεί ο Κύριος.

Μάλιστα δύο λιοντάρια άνοιξαν τον τάφο του. Κι ο Όσιος Παφνούτιος, τύλιξε το σώμα του με το μισό δικό του ένδυμα.

 -Έζησε με εγκράτεια κι ακτημοσύνη!

-Με τη θέλησή του, Δροσούλα μου, αρνήθηκε τον κόσμο! Η ψυχή και το σώμα του αφιερώθηκαν στον δημιουργό του! Ήταν ένα μεγάλος ασκητής της ερήμου!

-Δεν μαρτύρησε χύνοντας το αίμα του, αλλά αγωνίστηκε για να νικήσει τα ανθρώπινα πάθη!

-Πέρασε την ασκητική ζωή του με νηστεία και προσευχή!

 -Μακάρι να μιμηθούμε κι εμείς την αγία του ζωή! Είπε η γιαγιά καθώς τους έδειχνε μία εικονίτσα του Αγίου...

Σταυρούλα Δημητριάδη, δασκάλα

 

Έλα να παίξουμε μαζί!!!

 

Καλά μου παιδιά

Σήμερα έχουμε στη συντροφιά μας τον Όσιο Ονούφριο τον Αιγύπτιο. Αφού διαβάσουμε προσεκτικά τον βίο του ξεκινάμε το παιχνίδι των λέξεων.

Έτοιμοι;

 

 

Προσπάθησε να συμπληρώσεις την ακροστιχίδα:

 

Ο _ _ _ _             Ήταν ο Ονούφριος.

Ν _ _ _                 Δεν υπάρχει στην έρημο.

Ο _ _ _ _ _ _        Λαχταρούσε αυτήν την Βασιλεία.

Υ _ _ Μ _ _ _      Έκανε μεγάλη .......

Φ _ _ _ _ _ _ _    Υπήρχε έξω από τη σπηλιά του.

Ρ _ _ _ _              Έλιωσαν με τα χρόνια.

Ι _ _ _ _ _            Οι μοναχοί θαύμαζαν τον   ........... τον Πρόδρομο.

Ο _ _ Ψ_ _ _        Έτσι αγάπησε τον Θεό.

Σ _ _ _ _ _         Εκεί ζούσε.

 

 

 

Τώρα βρες τις λέξεις που κρύβονται:

 

κοαςδξεθγνβέρημοςλανγηδ9ςΑίγυπτοςμβξσν

 

κσιερτασκητήςκχδορκφπροσευχήνβκσρελψκ

 

καφκαύσωναςβνετροπαγετόςμωβικριορλβμ

 

 

Κύκλωσε το σωστό:

 

Τον Όσιο τον έτρεφε

ένα πρόβατο, ένα ελάφι, μία αγελάδα

 

Ήθελε να αναχωρήσει για

την πόλη, για άλλο μοναστήρι, για την έρημο

 

Εμφανίστηκε μπροστά του

Άγγελος Κυρίου, η Παναγία, ένας μοναχός

 

Στη βαθύτερη έρημο τον οδήγησε

ένας βοσκός, ο ερημίτης Ερμείας, ένα λιοντάρι

 

Έζησε στην έρημο

10 χρόνια, 30 χρόνια, 60 χρόνια

 

Στην έρημο έτρωγε

φαγητό, φρούτα, έναν άρτο που του πήγαινε Άγγελος

 

 

 

Ένωσε αυτά που ταιριάζουν:

 

 

Όσιος Ονούφριος               Έγραψε τον βίο του.

                                            Ο πατέρας του ήταν βασιλιάς.

                                           Τον ενταφίασε.

                                            Πάλευε με τα στοιχεία της φύσης και τα πάθη.

                                            Ζήτησε την ευλογία του.

Όσιος Παφνούτιος              Άγγελος Κυρίου τον κοινωνούσε.

 

 

 

Μπορείς να βρεις την προσευχούλα που κρύβεται;  Πότε τη λέμε;

 

 

Ε _ _     Χ_ _  _ _ _     Κ _ _      Π _ _ _ _ _ _   

 

Κ _ _      Κ _ _ _ _ _        Κ _ _ _ _      Μ _ _   

 

Κ _      Ε _ _ _ _ _       Τ _      Τ _ _ _ _ _ _      Μ _ _

 

Κ _      Ο _ _      Τ _      Φ _ _ _ _ _     Μ _ _

 

 

 

Μπράβο!!! Τα κατάφερες τέλεια!!!  Ώρα για τη δική σου ζωγραφιά!

 

Σταυρούλα Δημητριάδη, δασκάλα