Να προστατεύσουμε τους ευαίσθητους...

 

Πηγή της  φωτογραφιας: https://www.stoxos.gr/2022/07/3-4.html

Δυστυχώς, όσο περνούν τα χρόνια και αυξάνονται τα προβλήματα των ανθρώπων, η σκληροκαρδία και το άγχος υψώνουν... αόρατους τοίχους στις σχέσεις των ανθρώπων. 

Οι ευαίσθητες ψυχές -ανδρών, γυναικών, παιδιών, εφήβων, ηλικιωμένων κ.α.- πέφτουν στην παγίδα της κατάθλιψης, της απογοήτευσης, και της απελπισίας,  διότι χάνουν γρήγορα το κουράγιο τους και δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν το παραμικρό αρνητικό γεγονός (αιχμηρές λέξεις, προδοσία, αποστροφή, περιφρόνηση, συκοφαντία, έλλειψη αποδοχής (ως συζύγου, ως ελευθέρου προσώπου, ως συνεργάτη, ως γείτονα κ.α.).

Όταν πληγώνουμε έναν συνάνθρωπό μας, όποιος κι αν είναι αυτός, να γνωρίζουμε πως αμαρτάνουμε και γινόμαστε ηθικοί αυτουργοί αν αποφασίσει να κάνει κάτι που δεν το θέλει ο Θεός.    

Σήμερα, υπάρχουν δυστυχισμένοι σύζυγοι εξ αιτίας της μη καλής συμπεριφορά του  ετέρου συζύγου που δεν τους συμπεριφέρεται καλά ή με τα πικρά του λόγια πληγώνει την ψυχή του/της. Όταν αυτή η κατάσταση μονιμοποιηθεί τότε τα αποτελέσματα είναι φοβερά για όλη την οικογένεια: ταραχή, πανικός, θλίψη, βία, διάσταση, μοιχεία, αυτοκτονία κ.α.

Τα πιο θλιβερά πρόσωπα είναι οι ηλικιωμένοι γονείς, όταν βιώνουν την αποστροφή και την εγκατάλειψη από τα παιδιά τους. Εκείνοι είναι πια αδύναμοι και δεν μπορούν να διαχειριστούν ακόμη και τα πιο απλά καθημερινά θέματα. Περιμένουν την βοήθεια από τους άλλους και μάλιστα από τα παιδιά τους. Αλίμονο σ' εκείνους που δεν σέβονται και δεν προστατεύουν τους ηλικιωμένους γονείς τους. 

Καθημερινά γινόμαστε μάρτυρες όλων αυτών των γεγονότων.

Ο χριστιανός, που έχει ζωντανή σχέση με το Χριστό, θα κάνει υπομονή, θα δεχθεί την ταπείνωση, αλλά και αυτός έχει κάποια όρια αντοχής. Ευτυχώς που δέχεται το γεγονός που βιώνει ως μαρτύριο και λέγει: "Ας είναι ευλογημένο". Στον αγώνα του παίρνει θάρρος από το μυστήριο της εξομολογήσεως, τη Θ. Κοινωνία, τη  μελέτη του λόγου του Θεού και την προσευχή.

Ας είμαστε, λοιπόν, προσεκτικοί στην συμπεριφορά μας για να μη πληγώνουμε τους άλλους πουν πονάνε βουβά. 

π. Υάκινθος