- Δεν αντέχω τα μνημόσυνα...

Δυστυχώς, αυτό είναι μια πραγματικότητα. Κάποιοι χριστιανοί, μόλις δουν τον ιερέα να στέκεται στην Ωραία Πύλη, για ν' αρχίσει την ακολουθία του Μνημοσύνου, κάνουν μεταβολή και με... "ελαφρά πηδηματάκια" εξέρχονται στο προαύλιο του Ναού. Εκείνη την ώρα νοιώθουν μια ταραχή μέσα τους και φεύγουν λες και τους κυνηγά κάποιος....  Ο Διάβολος, κάνει πολύ καλά τη... δουλειά του.

Κι όμως, αν γνώριζαν οι αδελφοί μας το πόσο σημαντική  είναι αυτή η ώρα δεν θα έφευγαν από τον χώρο της χάριτος, τον Ναό. Εκείνες τις ιερές στιγμές  ο Ουρανός είναι ανοιχτός  και δέχεται την κραυγή και τις παρακλήσεις της γης.  Εκείνη την ώρα θα μπορούσαν να μνημονεύσουν και τους δικούς τους κεκοιμημένους για να τους προσφέρουν ένα δώρο, την ανάπαυσή τους. Ο κάθε πιστός μπορεί νοερά να μνημονεύει τους κεκοιμημένους μαζί με τον ιερέα, που αναφέρει τα ονόματα των μνημοσύνων.

Ο πιστός, από τη θέση του -εντός του Ναού- διαβάζει όλα τα ονόματα των δικών του (από το μπλοκάκι που ήδη έχει ετοιμάσει από το σπίτι του). Δεν μπορείτε να φανταστείτε τι δώρο μπορείτε να κάνετε στους κεκοιμημένους σας. Να αναζητείτε τέτοιες στιγμές.... Είναι μια σπουδαία κίνηση.

Αυτοί που φεύγουν πριν το "Δι' ευχών..." 

περιφρονούν τον Ίδιο τον Κύριο και χάνουν μια πολύτιμη ευκαιρία. 

Βέβαια, δεν είναι και λίγοι εκείνοι που φεύγουν επειδή τους θυμίζει τον θάνατο!!! 

- Και που θα πάει αυτό, αδελφέ  μου;

- Μην αποφεύγεις να θυμάσαι καθημερινά τον θάνατο, 

διότι θα έρθει ξαφνικά σε όλους μας και θα βρεθούμε ανέτοιμοι.

Μέχρι τότε, θα πρέπει να τον προσεγγίσουμε μελετώντας

και ακούγοντας σχετικά κηρύγματα.

π. Υάκινθος