- Παιδί μου, να τι απέμεινε εδώ στη γη από μένα, τη μητέρα σου. Δεν πέθανα και δεν εξαφανίστηκα. Ζω και υπάρχω στον Ουρανό, κοντά στον Πλάστη μου. Η ψυχή μου αναμένει την ανάσταση του σώματός μου, τότε, όταν ο Υιός του Θεού, ο Θεάνθρωπος Ιησούς Χριστός, θα ξανάρθει "κρίναι ζώντας και νεκρούς".
- Παιδί μου, εγώ σε γέννησα και σ' έφερα αυτόν τον κόσμο, με τη χάρη του Θεού. Σε γαλούχησα με υπομονή στα νάματα της Ορθοδόξου πίστεώς μας και σε οδήγησα στην Εκκλησία του Χριστού, τον νέο παράδεισο, για να ζήσεις αιώνια στην Βασιλεία του Θεού.
- Θυμάσαι, παιδί μου, τα πτωχά μου λόγια; Όλα εκείνα που σου έλεγα πριν κοιμηθείς στο κρεβατάκι σου; Αν τα ξέχασες, δεν πειράζει. Θέλω όμως να θυμάσαι μόνο όσα χριστιανικά και πνευματικά ζήσαμε μαζί, ως οικογένεια. Την προσευχή μας, τις λίγες μετάνοιες που κάναμε μπροστά στο εικονοστάσι του σπιτιού μας, τον εκκλησιασμό, τη Θ. Κοινωνία, την εξομολόγηση, το άναμμα του καντηλιού και του θυμιατού, το διάβασμα πνευματικών βιβλίων, τους χαιρετισμούς της Παναγίας μας, τα προσκυνήματα στα μοναστήρια και τόσα άλλα.
-Θυμάσαι, το πως αντιμετωπίζαμε με υπομονή τις δοκιμασίες και τους πειρασμούς; Εγώ σε θυμάμαι, όταν ήσουν μικρό παιδάκι και έτρεχες κοντά μου για να σε αγκαλιάσω και να σε προστατέψω. Τί σου έλεγα; Θυμάσαι; Παιδί μου, μη φοβάσαι γιατί έχουμε προστάτη τον Παντοδύναμο Θεό. Σ' εκείνον να τρέχεις κάθε φορά που νοιώθεις πνευματικό ή σωματικό κίνδυνο. Εμείς οι άνθρωποι είμαστε αδύναμοι και επιρρεπείς στην αμαρτία και το κακό. Η αγάπη του Κυρίου μας είναι πιο μεγάλη και από το χειρότερο κακό που μπορεί να κάνει ένας άνθρωπος.
- Αυτά, παιδί μου, να τα κρατήσεις και να τα διδάξεις και στα δικά σου παιδιά. Αυτά που σου λέγω είναι το μονοπάτι που οδηγεί στη Βασιλεία του Θεού. Σ' αυτό να βαδίζεις με υπομονή, με αγάπη και ελπίδα στο Θεό.
- Και ένα τελευταίο, παιδάκι μου, να μην με ξεχνάς στην προσευχή σου και στην μνημόνευση του ονόματός μου στην Ιερά Προσκομιδή. Αυτό ας είναι το δικό σου δώρο για μένα. Το έχω τόσο ανάγκη. Ευχαριστώ, παιδί μου.
Αυτά και άλλα πολλά μου είπε μυστικά
η μάνα μου, όταν ασπάστηκα με ευλάβεια την τιμία κάρα της.
π. Θ. Μ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου