Ήταν ένα απόγευμα του χειμώνα, παραμονές των εορτών. Μία γυναίκα -σαράντα χρονών, κατά τα φαινόμενα- περίμενε έξω από το εξομολογητήριο με υπομονή έως ότου έλθει η σειρά της για να εισέλθει στο παρεκκλήσιο. Ήταν διπλωμένη στα δύο και φαινότανε πως πονούσε πολύ. Η κόπωση και η ψυχική της εξαθλίωση ήταν φανερή. Από τα μάτια της έτρεχαν σαν ποτάμι τα δάκρυα. Είχε έρθει από κάποια γειτονική πόλη για να μιλήσει μ' έναν άγνωστο εξομολόγο. Έτσι τη βόλευε. Δεν τολμούσε να επισκεφθεί πνευματικό της πόλης της, γιατί ήταν γνωστή η ... ποιότητα της ζωής της.
-Ήλθα πάτερ μου από μακριά για να μιλήσω μαζί σας.
- Καλώς τη. Έλα κόρη μου να κάνουμε μία σύντομη προσευχή για σένα και μετά τα λέμε.
- "Ευλογητός ο Θεός ημών... Ελέησον ημάς ο Θεός κατά το μέγα έλεός Σου..."
-........ (σιωπή)
- Πάτερ μου, αν σας πως τι δουλειά που κάνω φοβούμαι πως δε θα με δεχτείτε... Θα με διώξετε.
- Τι λες παιδάκι μου... Τι σημασία έχει η δουλειά που κάνεις. Είσαι παιδί του Θεού και αδελφή μου. Χάρηκα που είσαι κοντά μου.
- Γέροντα, δυσκολεύομαι να σου μιλήσω γιατί είμαι...
-Μα, γιατί διστάζεις, κόρη μου. Ο Θεός δέχεται τους πάντες και τους συγχωρεί εφ' όσον έχουν μετανοήσει για τις πράξεις τους.
- Είμαι μια πόρνη, Γέροντα. Αυτή ήταν η δουλειά μου τόσα χρόνια. Η φτώχια, η ανεργία, η σκληρότητα των οικείων μου και τόσα άλλα μ' έριξαν σ' αυτό το δρόμο... Λυπάμαι τον εαυτό μου, πατέρα μου. Εδώ και χρόνια είχα μάθει να ζω σε μια ζωή μέσα στα πλούτη και όλα τα καλά του κόσμου. Δεν χάρηκα απολύτως τίποτε. Ένιωθα ένα κενό στην ψυχή μου. Κάτι μου έλειπε κι αυτό ήταν η ειρήνη της ψυχής μου.
- Δεν με σιχαθήκατε ακόμη;
- Τι λες, κόρη μου, εορτάζει σήμερα ο ουρανός για σένα που επιστρέφεις στην οικογένεια του Χριστού, στην Εκκλησία κι εγώ να σε σιχαθώ;
- Μακάρι, να είναι αληθινά τα λόγια σου, πατέρα μου. Εγώ όμως σιχαίνομαι τον εαυτό μου. Είχα γίνει ένα παίγνιο στα χέρια εκατοντάδων ανήθικων ανδρών και έκανα πολλά χρόνια υπομονή, διότι τίποτε δεν μου έδινε χαρά και ευχαρίστηση. Όλα τα έκανα για τα λεφτά αναζητώντας και μια ανιδιοτελή αγκαλιά.
- .... (σιωπή και δάκρυα πολλά).
- Όσο ήμουν νέα όλοι με προτιμούσαν και έλεγαν πως μ' αγαπούν και τώρα που.....
- ... (απέραντη σιωπή και κλάματα με οδύνη).
- Προσπάθησε, παιδί μου, να βγάλεις από μέσα σου όλη τη σαπίλα και θα νιώσεις ανακούφιση.
- Έχω καρκίνο, πάτερ μου, και όλοι έφυγαν από κοντά μου και με πέταξαν σαν σκουπίδι στο καλάθι των αχρήστων της κοινωνίας. Τώρα πια δεν μπορώ να εξασκήσω το ... επάγγελμα. Κανείς δεν έμεινε κοντά μου για να με στηρίζει στην μεγάλη αυτή ανηφόρα που έχω μπροστά μου. Με ξεζούμισαν, πάτερ μου, και μου πήραν τα πάντα. Μακάρι να μην με αποστραφεί και ο Θεός.
- Όχι, κόρη μου... Ο Θεός, ο κοινός μας Πατέρας. Σε αγαπά και μάλιστα πάρα πολύ. Ήσουν ένα από τα χαμένα Του πρόβατα και τώρα χαίρεται που επέστρεψες κοντά Του. Πάρε θάρρος και βγάλε όλη τη βρωμιά την ψυχή σου..
Η εξομολόγηση διήρκησε αρκετή ώρα. Ο εξομολόγος την άκουγε με προσοχή και προσευχή. Τα μάτια του γέμισαν από θερμά δάκρυα και η ιερατική του καρδιά σκιρτούσε από θεϊκή χαρά για την επιστροφή της ... πόρνης. Και όταν τελείωσε η κατάθεσή της άκουσε με προσοχή τις συμβουλές του ιερέα και πριν φύγει από το παρεκκλήσιο ρίχτηκε στην πατρική του αγκαλιά κλαίγοντας και ευχαριστώντας το Θεό για την ευεργεσία...
Φίλοι μου,
Τέτοιες γυναίκες υπάρχουν πολλές, αλλά κανένας δε νοιάζεται για τη σωτηρία τους. Όλοι ακούμε τη λέξη "πόρνη" και την στέλνουμε (από μέσα μας) στην κόλαση, διότι εμείς γινόμαστε απαίσιοι κριτές χωρίς να γνωρίζουμε τους λόγους που αυτή ή η άλλη γυναίκα έπεσε στην πορνεία. Μόνο ο Άγιος Πορφύριος -και κάποιοι άλλοι άγιοι- τόλμησαν και μπήκαν μέσα σε τέτοια σπίτια (με τα κόκκινα φανάρια στην εξώθυρα) και είδαν πως κάποιες απ' αυτές τις ψυχές (των κοριτσιών) ήταν καλές και αγνές. Η πατρική τους αγάπη και ο θεϊκός του λόγος τις έφερε κοντά στο Χριστό και την Εκκλησία Του...
ΕΣΥ κι εγώ, αδελφέ μου, κάνουμε τίποτε γι' αυτές τις ταλαιπωρημένες γυναίκες που τυχαίνει να είναι και αδελφές μας; Αν δεν μπορούμε να τις βοηθήσουμε τουλάχιστον ας προσευχόμαστε και γι' αυτές. Ο Θεός θα μας το υπολογίσει ως ελεημοσύνη. Οι πόρνες και οι μεγάλοι αμαρτωλοί θα μπούνε στον παράδεισο πριν από μας, τους αυτοαποκαλούμενους καλούς χριστιανούς. Μας περιμένουν πολλές εκπλήξεις...
π. Θ. Μ.

ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ



Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου