menu

ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ

Τρίτη 19 Αυγούστου 2014

"Παραινέσεις Γέροντος Ἐφραὶμ κατὰ τὸν καιρὸν τῆς ἀσθενείας μου" (π. Μάρκελλος Καρακαλλινός).)


Ο Γέρων Εφραίμ ο Φιλοθεΐτης


Παραινέσεις Γέροντος φραμ κατ τν καιρν τς σθενείας μου

      Ποτ δν ασθάνθηκα τόσο ντονη τν γάπη το πνευματικο μου πατρός, Γέροντος φραίμ, σον τν καιρν ατν τς σθενείας μου. Κάθε δεύτερη μέρα μο παιρνε τηλέφωνο, π τ Μοναστρι το γίου ντωνίου ριζόνας, δι ν νισχύση ες τν γνα μου κα ν μο μπνεύση τν πομον ες τν δυσκολίαν τς σθενείας μου.
Εχαν περάσει τ μεσάνυχτα κα Σεβαστός μου Γέροντας εχε τελειώσει τν τομική του προσευχ ες τ κελλίον του. Κα ταν μι προσευχ πλημμηρισμένη π τν γάπη κα τν θεωρία το Θεο. Κύματα ατς τς γάπης φθαναν κα πρς μένα τν μαρτωλ κα νάξιο πο τώρα ξίως ταλαιπωρομαι δι τς μαρτίας μας. Μι γλυκεα φων π τν ρημον τς ριζόνας φθανε κοντ κα μο δρόσιζε τν ψυχή μου κα ξεχνοσα τ πάντα κα ζοσα τ οράνια κα φαίνονταν πς Γέροντας ταν κοντά μου κα γ στηριζόμουν πάνω του.
Μετ τν συνομιλία κούραστος Γέροντας πήγαινε ες τ παρεκκλήσιον το γίου Παντελεήμονος δι ν τελέση τν θείαν Λειτουργίαν κα ν προσεγγίση ν φόβ Θεο πρς τ οράνια θεα σκηνώματα. Ες τν προσκομιδν μνημονεύονται πλθος νόματα κα πολλς ψυχς ερίσκουν παρηγορία κα λεος.
Εναι πολ συγκινητικν τ θέαμα. Προκαλε ψυχικς νατύσεις· δίδει ες τν ψυχν ασθησιν θείαν κα μίαν ερν συγκίνησιν κα καύχησιν. Μέσα ες τν ρημον τς ριζόνας, που φύονται μόνο κάκτοι, τώρα ρημος νθε ς κρίνον κα γίνονται γιορειτικα γρυπνίαι κα κούγονται Βυζαντιν μελωδήματα. μεγαλεον συλλήπτου κάλλους κα θεον φς πο παστράπτει ρεμα κα ταπειν ες λην τν οκουμένην!


Φιλόθεοι ψυχα καταφθάνουν ς προσκυνητα ες τν ρημον το γίου ντωνίου κα ρδεύονται τ λλόμενον δωρ τς Χάριτος το γίου Πνεύματος κα στηρίζεται κκλησία κα ναθάλλει νέα βλαστήματα κα εώδεις καρπούς.
σθένησα π καρκίνον το παχέος ντέρου κα νοσηλεύομαι ες τ Νοσοκομεον το Παπανικολάου. Τώρα ξλθα π τ Νοσοκομεον κα φιλοξενομαι ες τν οκίαν τς κ. λένης Σιμωνίδου-Τσιτσάκη. Μ τν εγεν φροντίδα κα περισσ γάπη τν σεμνν κα ταπεινν ατν γυναικν, τς κ. λένης κα τς δελφς ατς κ. λεξάνδρας, κτελ τν χημειοθεραπέια, ποία κα προκαλε πόνους ρκετος κα διάφορες λλες παρενέργειες.
Ες τν δυσκολίαν μου ατν τ πι ποτελεσματικν φάρμακον εναι α παραινέσεις το Γέροντός μου φραίμ, διότι παίρνουν τν ψυχήν μου π τν πόνον κα διαβιβάζουν ες ατν τν ασθησιν τς αωνίου ζως. πειδ ο συμβουλς το Γέροντός μου εναι πολλ ξιόλογες, σημειώνω σα μπόρεσα ν κρατήσω ες τν μνήμην μου, δι ν τ μελετήσω κα λλη φορά.
Γέροντάς μου φραμ θέλει ν μο διδάξη πς πρέπει ψυχ ν ντιμετωπίζη τν ρα το φορήτου πόνου κα ν μ χάνη τν ψυχραιμίαν της.
γιος Θεός, λεγε, θέλει ν προετοιμάση τν ψυχν ν μ προσκολλται ες τ παρόντα, τ ποα εναι μάταια κα ψεύτικα κα δι τν θλίψεων, σθενειν κα διαφόρων δοκιμασιν τν κάνει ν σκέπτεται κα ν ζ τ αώνια, τ ποα εναι πραγματικότης κα μόνη λήθεια.

ταν ψυχ τρομάζη ν ντικρύση να δαίμονα, τ θ γίνη τότε ταν κολασθ κα θ ζ αωνίως μέσα ες τν φόρητον κα κατανόητον κενον χρον τς κολάσεως; Κα πς πάλι χει ν χαίρεται ψυχ ταν πιτύχη τς αωνίου ζως κα μακαριότητος κα θ πολαμβάνη τ κάλλος τς περφώτου γίας Τριάδος;
ταν ψυχ ζ μ τν ασθησιν τς αωνιότητος, τότε κάθε πόνος τς ψυχς μετριάζεται. Κα χι μόνον μετριάζεται, λλ κυρίως τότε ψυχ ατεται συγχώρησιν τν πολλν μαρτημάτων της μ πολλ ελικρίνεια.
Δεν σταματ μόνον ως δ ψυχή, λλ εχαριστε κα δοξολογε τν γιον Θεόν, διότι δίδεται εκαιρία ν ποφέρη τν πόνον ατν τν θλψιν ατήν π τν στοργν κα τν γάπην το Θεο, δι ν προετοιμάση τν ψυχν δι τν Βασιλείαν Του.
Βέβαια, αματικς ατς πόνος ταν εναι πολ σχυρς δν φήνει τν ψυχν ν κφράση τν εχαριστίαν κα δοξολογίαν της μ λη τν πληρότητα· λλ κα α μικρα κφράσεις κα ο ναστεναγμο πο κφράζουν λον τν ψυχικν κόσμον χουν μεγάλην φέλειαν, διότι ψυχ τώρα βλέπει πι καθαρ, βλέπει τν μόνην πραγματικότητα, τν μόνην λήθειαν, τν αώνιον ζωήν.
πειδ μως εμεθα πολ δύναμοι πνευματικ κα οτε κν δν μπορομε ν μιμηθομε τος γίους Πατέρας μας, γιος Θες π γάπη μς στέλλει διαφορες σθένειες, πειρασμος κα δοκιμασίες, δι ν χουμε κάποιον μισθν κα ν μ μείνουμε χωρς τν θείαν παρηγορίαν.
Τ θεον θέλημα τ γαθν κα σωτήριον πρέπει ν τ δεχώμεθα, ποιο κα ν εναι ατό, πως Κύριος δέχθη τ μαρτύριον το Σταυρο.
πομον πο κάνουμε ες τν πόνον μας εναι πολ λάχιστη, ἐὰν σκεφθομε ατ πο μς περιμένουν ες τν οράνιον Βασιλείαν Του. λλ σν τν ραν τς δοκιμασίας πιδείξουμε ατν τν λίγην πομονήν, τότε θ ξιωθομε τς ορανίου μακαριότητος κα το ρρήτου κείνου φωτς τς γίας Τριάδος.


Μακάριοι Πατέρες, μες τ παιδιά σας εμεθα δύναμοι κα δν μπορομε ν γωνισθομε πως σες. Μόλις μετ βίας σέρνουμε τ βήματά μας πάνω ες τν γν κα δυνατομε ν πλησιάσουμε ες τ ψη τν ρετν τ ποα φθάσατε σες. Βοηθήσατέ μας δι τν γίων σας εχν ν πιτύχουμε τν σωτηρίαν μας.
Τώρα νεβαίνεις τν Γολγοθ. Κράτα τν Σταυρ το Χριστο κα μ λιγοψυχήσης. Τώρα δίδεις ξετάσεις.
Μ τν σθένειαν δίδει εκαιρίαν ες τν νθρωπον Θες να ερη ρισμένες πτυχς κα κρυφ σφάλματα τς ψυχς του πο σως δν τ εχε ως τώρα προσέξει.
Ες τν ζωήν μας ποτ δν θ βαδίζωμε πάντα ες τν εθεαν γραμμήν. Θ λθουν ο θλίψεις, ο σθένειες, ο πειρασμο κα διαφορες λλες δοκιμασίες. Εναι λάθος ν περιμένουμε ν χουμε πάντα γαλήνη.
τσι κα σ τώρα κράτα τν προσευχήν σου. Στηρίξου πάνω ες τν Σταυρν το Χριστο κα γκάλιασέ τον. Τώρα εναι ρα σου. γλυκς ησος στέκεται πλάϊ σου ς λλος Κυρηναος.

-       Γέροντά μου τν ρα ατ το πόνου ναθέτω τν ζωήν μου ες τ χέρια το Θεο. Τν παρακαλ, βέβαια, ν μο χαρίση τν γείαν μου, λλ τελικ λπίζω μόνον ες τ λεος το Θεο.
-       Τ κυριώτερον εναι ν λπίζη κανες ες τ θεον θέλημα. Διότι τ θεον θέλημα εναι τ μόνον σωτήριον. Μόνον γιος Θες γνωρίζει  πότε εναι καταλληλη ρα δι τν ψυχν ν ποχωρήση π τν κόσμον ατόν.
ψυχ δεν φεύγει μόνη της. Τν κολουθον τ ργα της· τν κολουθον ο πονηρο κα μοχθηρο δαίμονες. Δν πουσιάζει, βέβαια, κα φύλακας γγελος πο προστατεύει τν ψυχν κα ποδιώκει τ δαιμόνια. καλς ποτακτικς δν φοβεται τ δαιμόνια, διότι τν σκεπάζει προστασία κα πακο ες τν Γέροντά του.... 


(συνέχεια στο βιβλίο: "ΦΙΛΟΚΑΛΙΚΑ ΜΕΛΕΤΗΜΑΤΑ")


▣ Γίνετε μέλη στη σελίδα μας στο Facebook: ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΥ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου