Βλέποντας αυτή την βαρκούλα σκέφτηκα τα εξής:
- Πόσα ταξίδια δεν έκανε στηρίζοντας τον ψαρά και την οικογένειά του!
- Πόσες φουρτούνες και καταιγίδες δεν υπέμεινε κατά την περίοδο των ταξιδιών και του ψαρέματος!
- Πόσα στόματα δεν τάισε!
- Πόσους ανθρώπους δεν εξυπηρέτησε!
Και τώρα που πέρασαν τα χρόνια παροπλίστηκε .... και πάλι δεν είναι άχρηστη! Έγινε μια μεγάλη γλάστρα που φιλοξενεί ένα πλήθος φυτών και στολίζει τον κήπο! Από μόνης της δίνει χαρά σε όλους εκείνους που την βλέπουν και σκέπτονται την πολύχρονη προσφορά της!
Έτσι και οι ηλικιωμένοι άνθρωποι, όπως είναι οι πατέρες, οι μητέρες, οι παππούδες και οι γιαγιάδες μας, που πάλεψαν με τα κύματα της ζωής και προσέφεραν πολλά σε όλους μας, πρέπει να έχουν τον σεβασμό, την αγάπη, την τιμή, την εξυπηρέτηση και την ευγνωμοσύνη όλων μας. Δεν είναι άνθρωποι δευτέρας και τρίτης διαλογής. Είναι τα ιερά πρόσωπα που πρέπει να σεβόμαστε μετά το Θεό και τους αγίους μας. Και μόνο η παρουσία τους μπορεί να στολίζει τη ζωή μας. Ας είμαστε ευγενείς και επιεικείς μαζί τους. Ας είμαστε τρυφεροί και καλοσυνάτοι. Τους οφείλουμε αυτό που γίναμε και είμαστε.
ΟΣΟΙ ΕΧΕΤΕ ΑΚΟΜΗ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΠΑΠΠΟΥΔΕΣ ΣΑΣ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΤΕ ΤΟΥΣ ΠΡΙΝ ... ΦΥΓΟΥΝ.
π. Υάκινθος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου