"Ο ΓΕΡΟΣ": Ποίημα γραμμένο από έναν παππού.

        Ο ΓΕΡΟΣ

Μια ιστορία θα σας πω

σαν γνώρισα ένα γέρο,

εδάκρυσαν τα μάτια του

χωρίς να τόνε ξέρω

Μια συμβουλή στον άνθρωπο

γράφω προτού γεράσει

να την διαβάζει πάντοτε

και να μην την ξεχάσει

Άμα γεράσει ο άνθρωπος

δεν τόνε συμπαθούνε,

το θάνατο παρακαλούν

να τον ξεφορτωθούνε

Για’ αυτό, κράτα καημένε γέροντα

τα περιουσιακά σου,

γιατί μια μέρα θα βρεθείς

στο δρόμο απ’ τα παιδιά σου

Ο μεγαλύτερος εχθρός στον άνθρωπο

γίνεται το παιδί του,

και ο καλύτερος σύμμαχος και φίλος

είναι η σύνταξή του

Άμα γεράσει ο άνθρωπος

και δεν αυτοσυντηρείται

καλύτερα ο θάνατος

παρά να τυραννείται

Σε μια γωνιά τον βάζουνε

το φουκαρά το γέρο

και για να τον κοιτάζουνε

χρειάζεται συμφέρον

Όταν γεράσει ο άνθρωπος

και φύγουν τα παιδιά του,

γίνεται απαραίτητο

νάχει τη συντροφιά του

Και όταν φύγει ο ένας απ’ τους δυό

ο ένας τον σπρώχνει από τη μια

και ο άλλος δεν τον θέλει

και γίνεται κουρέλι

Τη συμβουλή μου ανάλυσε

και να μην την ξεχάσεις

να την διαβάζεις πάντοτε,

αλλά προτού γεράσεις

(Το ποίημα αυτό συνέταξε

κάποιος ανώνυμος  γέροντας

από ένα χωριό της Καρδίτσας)