Το μαρτύριο και η μαρτυρία του Γρηγόρη Αυξεντίου

Κυριακή της Τυροφάγου, 3 Μαρτίου του 1957, αλλά εσύ Γρηγόρη Αυξεντίου, δεν ήσουν μια καρναβαλίστικη προσωπίδα, ένας άλλος αντί άλλος, σε μια φαντασιακή έκδοση, αλλά ο ίδιος και ο αυτός, ένα επικηρυγμένο πρόσωπο αξίας 5.000 βρετανικών λιρών! Ένας επικίνδυνος δρων αντάρτης.

Και μάλιστα δεύτερος τη τάξει σ’ έναν αγώνα υπέρ ελευθερίας που είχε ένα ιδιόρρυθμο χαρακτήρα. Ήταν ένας αγώνας παράδοξος, που δεν ζητούσε την αποκοπή, την αυτονόμηση, την ανεξαρτησία αλλά αποσκοπούσε η μικρή νήσος και απέραντη Μεγαλόνησος, να… σκλαβωθεί στην μητέρα πατρίδα.

Άλλωστε, «την Ελλάδα θέλομε και ας τρώγωμεν πέτρες», όπως έγραφε το σύνθημα που φωτογράφησε ο Γιώργος Σεφέρης, το 1953, στον τοίχο ενός σπιτιού της Κύπρου!

Επρόκειτο για μια εξέγερση ενός λαού σε ερωτικό παροξυσμό εναντίον της κραταιάς Βρετανικής αυτοκρατορίας -πάλαι ποτέ ή πνέουσας τα λοίσθια- για να βρεθεί στην αγκαλιά της Ελλάδας!

Γρηγόρη Αυξεντίου, εσύ είσαι το πρόσωπο του αγώνα, του παροξυσμού για την Ελλάδα, όταν ξημερώνει η 3η Μαρτίου!

Γράφει ο Στέλιος Κούκος

Η συνέχεια του κειμένου εδώ:

https://ologiomofeggari.blogspot.com/