Το βιβλίο με τις ιστορίες (Για τους μικρούς μας φίλους)

O Ραφαήλ περιεργάστηκε με μεγάλο ενδιαφέρον το εξώφυλλο του βιβλίου που κρατούσε στα χέρια του. Διάβασε τον τίτλο, το χάιδεψε και το έσφιξε στην αγκαλιά του. Το κοίταξε για αρκετή ώρα. Λίγο πιο πριν τελείωσε το διάβασμά του και τώρα ένιωθε μέσα του μια γλύκα, μια αγαλλίαση.

Το βιβλίο αυτό του το χάρισε ένας καλός παππούλης, που τον ξέρει από τότε που γεννήθηκε. Η μανούλα του λέει ότι είναι ο πνευματικός τους.

- Ραφαήλ., του είπε, τώρα που θα ξεκινήσουν οι διακοπές σου και θα πας στον παππού και τη γιαγιά σου στο νησί πάρε αυτό το βιβλίο μαζί σου να το διαβάσεις .

- Παππούλη μου, σας ευχαριστώ, την ευλογία σας είπε ο Ραφαήλ.

- Παιδί μου, να θυμάσαι καμιά ημέρα της ζωής μας δεν έχει αξία αν δεν έχει τον Χριστούλη μέσα της.

Κι ο Ραφαήλ τον κοιτούσε και συμφωνούσε μαζί του. Κουνούσε το κεφαλάκι του και δεν χόρταινε να ακούει τα σοφά λόγια του.

- Κι όταν είσαι χαρούμενος κι όταν είσαι λυπημένος να Τον έχεις πάντα στην καρδιά σου. Να είναι η πρώτη σου σκέψη το πρωί και η τελευταία το βράδυ.

Ο Ραφαήλ κοίταξε το χαρούμενο προσωπάκι του παιδιού στο εξώφυλλο του βιβλίου.

Πόσο μοιάζει μαζί του! Και πόσο αληθινές του φαίνονται οι ιστορίες!

Άκουσε την πόρτα να χτυπά και την φωνή της γιαγιάς του να καλωσορίζει τον φίλο του τον Νίκο. Αμέσως έτρεξε να τον συναντήσει κρατώντας το βιβλίο στο χέρι του. Το βλέμμα του Νικολάκη έπεσε πάνω του.

- Μόλις το τελείωσα του είπε ο Ραφαήλ. Μου το χάρισε ο πνευματικός μου «ευλογία» για το καλοκαίρι.

Δεν πρόλαβε να τελειώσει τα λόγια του κι ο Νικολάκης του το είχε πάρει και το κοιτούσε.

- Πρέπει να είναι ωραίο ε;

- Πολύ! Οι ιστορίες του μοιάζουν με τις δικές μας!

- Θα μου το δανείσεις να το διαβάσω;

- Μα αφού ακόμα δεν πήγες στην πρώτη! Δεν ξέρεις να διαβάζεις σαν εμένα που την τελείωσα!

- Ραφαήλ, θα μου το διαβάσει η μανούλα μου. Κάθε μεσημέρι και βράδυ, πριν κοιμηθώ, μου διαβάζει παραμύθια και ιστοριούλες. Ξέρεις με πόση λαχτάρα περιμένω αυτές τις ώρες;

- Καλό διάβασμα! Είπε ο Ραφαήλ και του έδωσε το βιβλίο. Θα έχεις την καλύτερη συντροφιά!

Σ.Δ. Δασκάλα