«Καλόν εστιν ημάς ώδε είναι»! Ή δεν πάμε πουθενά!

Γράφει ο Στέλιος Κούκος

Δεν είναι ωραίο να ετοιμάζεσαι να γιορτάσεις μια από τις κορυφαίες γιορτές και ξαφνικά μια καταστροφή να σπέρνει τον όλεθρο, τον θάνατο…

Είχα αρχίσει να γράφω το κείμενο για την γιορτή της Μεταμορφώσεως λίγες ώρες πριν από την φονική, καταστροφική έκρηξη στην Βηρυτό. Εν τω μεταξύ, είχα σκεφτεί πως και αυτήν την φορά δεν θα συσχετίσω στο κείμενό μου το γεγονός της Μεταμόρφωσης με την επέτειο της ρίψης της πρώτης ατομικής βόμβας στην Χιροσίμα. Τα δύο αυτά γεγονότα συμπίπτουν την ίδια ημέρα, 6 Αυγούστου -με διαφορά βεβαίως πολλών αιώνων. (Με τα δύο αυτά γεγονότα και την φωτοχυσία, φωτοπλυμμυρίδα που περιλαμβάνουν, εκπέμπουν -θετική και θεϊκή η πρώτη και αρνητική και καταστροφική δεύτερη- ασχολήθηκα σε μια σειρά προηγουμένων εορταστικών, επετειακών κειμένων).

Και, αίφνης, σχεδόν δίπλα μας, μια αντίστοιχη φωτοπλημμυρίδα και εκπομπή πυρός προκάλεσε συρροή θανάτων, τραυματισμών, ποικίλων και ανυπολόγιστων υλικών καταστροφών. Δεν θα ήταν υπερβολικό να το αποκαλέσουμε ως μια τοπική ολική καταστροφή! Σε μια χώρα, μάλιστα, που τα τελευταία χρόνια δοκιμάστηκε από πολέμους εξωτερικούς και εσωτερικούς με εκατόμβες νεκρών και τα κτίρια της πρωτεύουσας του Λιβάνου, να έχουν καταρρεύσει ολοκληρωτικά σχεδόν...

Διαβάστε όλο το κείμενο εδώ:

http://www.pemptousia.gr/?p=280801