Γράφει ο Στέλιος Κούκος
Έχω την εντύπωση πως τέτοιες μέρες σαν την σημερινή, της θλιβερής επετείου της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο, θα πρέπει να μην βγάζουμε άχνα και να σιωπούμε. Ή αντιθέτως να φωνάζουμε και να βγάζουμε ουρανομήκεις κραυγές, αλαλαγμούς γοερούς, αποτρεπτικούς κάθε κακού, δίκην παρακλήσεων και ικεσιών. Αυτό μοιάζει και με τον λόγο της Αποκάλυψης σε ήθελα ζεστό ή κρύο… Όχι χλιαρό.
Αλλά τι κρύος να είσαι τέτοιες ημέρες του πάντα φοβερού και πυρίκαυστου κυπριακού Ιουλίου και ιδιαίτερα αυτού του 1974; Που η Ρωμιοσύνη δοκιμάστηκε με τις αστοχίες, την προχειρότητα, τον ηρωισμό, αλλά και την προδοσία της!
Συνέχεια εδώ:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου