-Τρέξε Ραφαήλ! (Για τους μικρούς μας φίλους)

-Τρέξε Ραφαήλ! Τρέξε! Φωνάζει η Δροσούλα στον μικρό της αδερφό. 

Σήμερα είναι η πρώτη ημέρα των κατηχητικών σχολείων. Πόσο περίμενε το Σάββατο να έρθει! Όλη την εβδομάδα, γι’ αυτό μιλούσε με τις φίλες της στο σχολείο.

Θα έχουν άραγε την ίδια κυρία; Θα έρθουν καινούρια παιδιά; Η Δροσούλα είναι πολύ αισιόδοξη ότι όλα θα πάνε καλά φέτος. 

Αυτές είναι οι ώρες της αγάπης και της αλήθειας, που κάθεται χωρίς άγχος και αγωνία στην αγκαλιά του Χριστούλη! 

Όχι, δεν θα άλλαζε με τίποτα το αγαπημένο της κατηχητικό. Ούτε τις ιστορίες με τους Αγίους που λέει η κυρία τους! Τους εξηγεί και το Ευαγγέλιο της Κυριακής! 

Πόσα έχει μάθει για τη ζωή του Χριστούλη! Και για τη θεία λειτουργία και τόσα άλλα! Κάθε φορά φεύγει χαρούμενη, νομίζει ότι πετάει. Και τι ωραία τραγούδια έχουν μάθει! Και ψαλμούς! Και στο τέλος πάντα ένα παιχνίδι... Είναι οι συντροφιές της αγάπης. Που χαίρονται ο ένας την παρουσία του άλλου, συζητούν, μαθαίνουν, συνεργάζονται, αγαπούν. Στην μέση πάντα της ομάδας τους ο Χριστός! Να τους φωτίζει και να τους καθοδηγεί. 

- Όπου είναι δύο ή τρεις συγκεντρωμένοι στο όνομά μου ανάμεσά τους είμαι κι εγώ!  είπε ο Χριστούλης μας, τους λέει η κυρία τους  και νιώθουν την καρδούλα τους να πεταρίζει και μια γλυκιά γαλήνη  να τους κυριεύει.

Και χωρίζουν για λίγο...γιατί την επόμενη ημέρα την Κυριακή, θα βρεθούν όλοι μαζί πάλι στην εκκλησία για να τιμήσουν την ημέρα του Κυρίου. Να βρεθούν κοντά Του και να κοινωνήσουν το Σώμα και το Αίμα Του.

-Σ’ έφτασα! Είπε χαρούμενος ο Ραφαήλ και την προσπέρασε. 

Είναι κι αυτός βιαστικός σήμερα γιατί τον περιμένει ο δικός του κύριος.

-Να έρθεις, Ραφαήλ, το Σάββατο, σε περιμένω! Και ο φίλος σου ο Δημητράκης! Και ο Χρήστος, ο Θανάσης και ο Ευάγγελος! Όλους τους φίλους σου τους περιμένω! του είπε όταν τον είδε έξω από το σπίτι του.

Και τώρα έτρεχε ο Ραφαήλ, έτρεχε για τον Χριστούλη που τόσο αγαπά! Και αύριο όπως κάθε Κυριακή, θα βρίσκεται πρώτος στο ιερό, ντυμένος παπαδάκι κοντά στη δόξα του Κυρίου!

- Καλή αρχή! Στην ευχή της Παναγίας! Μακάρι να γίνετε "γη αγαθή" ακούγοντας τον Λόγο του Θεού και να έχετε όταν φτάσει ο κατάλληλος καιρός πλούσια καρποφορία! είπε η γιαγιά σταυρώνοντάς τα καθώς έβγαιναν έξω από την αυλή του σπιτιού.  

 Σταυρούλα Δημητριάδη, δασκάλα