Αυτές τις τίμιες αλυσίδες...(ΠΟΙΗΜΑ της Σταυρούλας Δημητριάδη, δασκάλας)

Αυτές τις τίμιες αλυσίδες...

Αυτές τις ιερές αλυσίδες που έδεναν σφιχτά

τα άγια χέρια σου

πλημμυρισμένες από την αγάπη

για τον Διδάσκαλό σου

αυτές είναι το άγιο δώρο σου

σ' Αυτόν που πίστεψες και ακολούθησες

πέτρα της πίστεως.

Είναι γεμάτες με αγάπη και θυσία.

σ' αυτές ο Ηρώδης σε φυλάκισε

στην φυλακή των Ιεροσολύμων, πρωτόαθλε,

η μεγάλη φρουρά δεν εμπόδισε

το σχέδιο του Κυρίου.

Ξαφνικά μες στη νύχτα φως έλαμψε!

Άγγελος Κυρίου φάνηκε

οι αλυσίδες του πρωτόθρονου

Αποστόλου έπεσαν

ελεύθερος τώρα πορεύεται.

Αυτές τις τίμιες αλυσίδες του κορυφαίου

προσκυνούμε σήμερα με ευλάβεια και πίστη

και παρακαλούμε να λύνεται

κάθε κακό και κάθε ασθένεια

που έρχεται στον κόσμο και μας δένει.