Μια υπέροχη εκδρομούλα! (Για τους μικρούς μας φίλους)

Ο Ραφαήλ κάθεται στο καθιστικό μαζί με τους γονείς του, βλέπουν τηλεόραση.

Η μικρή Ελενίτσα τον πλησιάζει στην περπατούρα της και τον τραβά από το μανίκι.
Της χαϊδεύει λίγο τα μαλλάκια κι αυτή του χαμογελάει.
Ξαφνικά, ο μπαμπάς σηκώνεται αποφασιστικά κλείνει την τηλεόραση και τους κοιτάζει χαμογελαστός.

- Αρκετά! Τι λέτε; Πάμε μια βόλτα; Κοιτάξτε τι ωραία μέρα έχει! Πάμε να την απολαύσουμε!

Ο Ραφαήλ άρχισε να χοροπηδά από τη χαρά του!
Η μικρή Ελενίτσα τον είδε κι άρχισε κι αυτή να κουνάει τα χεράκια της και να φωνάζει.

- Έτοιμοι; ρώτησε ο μπαμπάς.

Η μαμά χαρούμενη, έβαλε στην τσάντα της τα απαραίτητα, μπήκαν στο αυτοκίνητο και ξεκίνησαν.

- Θέλετε βουνό ή θάλασσα;
- Θάλασσα ! Φώναξε ο Ραφαήλ με τη μαμά του.
- Ωραία! Θα πάμε σε μια παραλία για ψάρεμα! Τι λες Ραφαήλ; Εγώ κι εσύ θα ψαρέψουμε και η μαμά με την Ελενίτσα θα μαζέψουν βοτσαλάκια.
-Τέλεια!
-Είναι κι ένα εκκλησάκι της Παναγίας εκεί κοντά. Αν είναι ανοιχτό μπορούμε να μπούμε να προσκυνήσουμε.

Ο Ραφαήλ ξέρει ότι όπου και να πάνε εκδρομούλες πάντα θα αναζητήσουν οι γονείς του και ένα εκκλησάκι ή ένα μοναστήρι για προσκύνημα.

- Είναι ωραίο κάθε ώρα και στιγμή να βάζεις μέσα στη ζωή σου τον Χριστούλη.
- Να βρίσκεις πάντα μία ευκαιρία για να είσαι κοντά Του και να Τον φέρεις κοντά σου!

Λέει ο μπαμπάς του καθώς τον σηκώνει να χαιρετήσει τον μεγάλο σταυρό που υπάρχει στο εκκλησάκι.

- Ραφαήλ, παίρνεις μεγάλη ευλογία όταν είσαι προσκυνητής της δόξας του Θεού!

Ο Ραφαήλ τον κοιτάζει με τα μεγάλα του ματάκια με θαυμασμό κι αγάπη.
Τον παρατηρεί προσεκτικά καθώς κάνει μετάνοιες και ασπάζεται τις εικόνες.
Κι όταν ήρθε η σειρά του έκανε κι αυτός τις δικές του μετάνοιες στην Παναγίτσα και στον Χριστούλη. Κι ένιωθε χαρούμενος ... πολύ χαρούμενος!

Ξαφνικά πρόβαλλε από το ιερό ένας παππούλης.
Ο Ραφαήλ έτρεξε να πάρει την ευχή του.

Τους καλωσόρισε και τους κάλεσε να καθίσουν έξω στο προαύλιο του ναού κάτω από μια μεγάλη κληματαριά. Δέχτηκαν με μεγάλη χαρά.
Από ένα σπιτάκι δίπλα στο ναό, τους έφερε κρύο νεράκι και λουκούμια.
Τους είπε ότι υπηρετεί στο εκκλησάκι αυτό πάνω από σαράντα χρόνια.

Υπηρετεί τη βασίλισσα των ουρανών, την Κυρία Θεοτόκο. Είναι μεγάλη τιμή γι' αυτόν.
Μένει σ' αυτό το σπιτάκι μαζί με την πρεσβυτέρα του και φροντίζουν το εκκλησάκι νύχτα μέρα κάνοντας όλες τις ακολουθίες.

Ο Ραφαήλ είδε γύρω τους ψρεσκοασβεστωμένους κήπους γεμάτους μαργαρίτες και τριανταφυλλιές.

Κι όταν αργότερα κατέβηκαν στη θάλασσα...

- Ραφαήλ! Τράβα την πετονιά! Έπιασες ψαράκι! Άκουσε τον πατέρα του να λέει...

Σ.Δ. Δασκάλα