"Αν δεν δώσεις λεφτά, πριν την επέμβαση, δεν θα χειρουργηθείς "

Ως πνευματικός πατέρας, 

ακούω καθημερινά παράπονα ασθενών και των οικείων τους,

για κάποιους ειδικούς που η καρδιά τους έχει σκληρύνει και δεν κάμπτεται 

ούτε μπροστά  στον πόνο, την ασθένεια και τη φτώχια του αδελφού τους. 

Απαιτούν από τους ανθρώπους αυτούς,

με πλάγιο ή και ευθύ τρόπο, πολλά χρήματα για να κάνουν το ... χρέος τους

που είναι η διακονία και η ...δουλειά τους. Άλλωστε, γι' αυτό πληρώνονται 

από τον δημόσιο κορβανά. 

Δυστυχώς, η ανάγκη κάνει τους αδυνάμους

αδελφούς μας να θεωρούν αναγκαίο  να πληρώσουν εξτρά τους ειδικούς

για να σωθεί η ζωή τους. Για να έρθει το ποθούμενο -η ίαση κ.α.- 

κι έτσι αρχίζουν εράνους μεταξύ των συγγενών και φίλων 

για να συγκεντρώσουν τα χρήματα που απαιτούν οι ειδικοί. 

Βεβαίως, μία οικονομική πηγή είναι 

και η Εκκλησία -Ενορίες, Φιλόπτωχα, Φιλανθρωπικά Σωματεία κ.α.- η οποία

καθημερινά γίνεται αποδέκτης παραπόνων, δακρύων, παρακλήσεων και ...απαιτήσεων.

Οι ιερείς κάνουν το χρέος τους, αλλά δεν μπορούν να καλύψουν τα ποσά που ζητούν 

οι ειδικοί, για να κάνουν το χρέος τους απέναντι σε κάθε δοκιμαζόμενο άνθρωπο.

Ας μάθουν όλοι αυτοί οι ειδικοί, όποιοι κι αν είναι, 

πως ο Θεός βλέπει το δάκρυ και αφουγκράζεται τον πόνο και τον αναστεναγμό 

 του φτωχού και του αρρώστου και αλλοίμονο στους υπαίτιους.

Βεβαίως, υπάρχουν και λαμπρά παραδείγματα,

για τα οποία  χαιρόμαστε και προσευχόμαστε. Υπήρξαν ειδικοί που όταν είδαν 

τον φτωχό ΔΕΝ του ζήτησαν χρήματα. Τον ανέλαβαν με αγάπη και στοργή

στο Όνομα του Χριστού.

ΔΟΞΑ ΤΩ ΘΕΩ.